Gaspar de Quiroga y Vela: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 32:
|data kreacji = 15 grudnia 1578
|papież kreujący = [[Grzegorz XIII]]
|kościół tytularny = [[Bazylika św. Balbiny na Awentynie|S. BalbinaBalbinae]]
|data pontyfikatu =
|podpis =
Linia 69:
Pochodził z diecezji Ávila. W latach 30. XVI wieku studiował na Uniwersytecie w Salamance oraz w ''Colegio Mayor Santa Cruz'' w [[Valladolid]]. 13 kwietnia 1538 uzyskał tytuł doktora prawa kanonicznego. Następnie był profesorem w Colegio de San Salvador de Oviedo na Uniwersytecie w Salamance. W 1540 został wikariuszem generalnym archidiecezji Toledo i kanonikiem miejscowej kapituły katedralnej. Za pontyfikatu Pawła IV (1555–1559) był audytorem Hiszpanii w Trybunale Roty Rzymskiej. Podczas kilkuletniego pobytu w Rzymie poznał [[Ignacy Loyola|Ignacego Loyolę]], założyciela zakonu [[Jezuici|jezuitów]]. W 1559 król [[Filip II Habsburg]] mianował go wizytatorem królestwa Neapolu. Po wypełnieniu tej misji został mianowany członkiem Rady Najwyższej i Generalnej Inkwizycji (tzw. Supremy) oraz doradcę Rady Kastylii (1563). W latach 1567–1571 i ponownie w 1586 był przewodniczącym Rady Włoch.
 
17 grudnia 1571 został mianowany biskupem [[Diecezja Cuenca|Cuenci]]. Sakrę przyjął z rąk kardynała [[Diego Espinosa Arévalo]] 15 kwietnia 1572. 20 kwietnia 1573 został mianowany [[Wielcy inkwizytorzy Hiszpanii|wielkim inkwizytorem Hiszpanii]] oraz członkiem Rady Państwa. 6 września 1577 przeniesiony został do archidiecezji Toledo, z którą wiązała się godność prymasa Hiszpanii. 15 grudnia 1578 został mianowany kardynałem prezbiterem [[Bazylika św. Balbiny na Awentynie|S. BalbinaBalbinae]] przez papieża [[Grzegorz XIII|Grzegorza XIII]].
 
Jako wielki inkwizytor Hiszpanii opublikował w 1583 najobszerniejszy w dziejach hiszpańskiej inkwizycji [[indeks ksiąg zakazanych]]. W innych obszarach jednak, jego rządy wiązały się ze złagodzeniem niektórych represji, m.in. zadecydował o zakończeniu postępowania wobec [[Luis Ponce de León|Luisa Ponce de León]] i jego uwolnieniu. Funkcję wielkiego inkwizytora oraz arcybiskupa Toledo sprawował aż do śmierci.