Zakon krzyżacki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 83.27.90.210 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 212.14.56.38.
Znacznik: Wycofanie zmian
→‎II etap podboju Prus: Wstawiono spację "w1249"
Linia 93:
 
==== II etap podboju Prus ====
Drugi etap podboju Prusów zaczął się po zawartym z nimi w1249w 1249 roku układzie w Dzierzgoniu. Następnie zakon podjął jednorazową kampanię zdobycia [[Prusy Dolne|Dolnych Prus]] i [[Sambia (kraina historyczna)|Sambii]], co było możliwe dzięki wsparciu króla [[Czechy|Czech]] [[Przemysł Ottokar II|Ottokara II]]. Do wczesnych lat 50-tych XIII w. próby podboju położonej w północnych Prusach Sambii, kończyły się niepowodzeniem, a Sambowie okazali się najtwardszym przeciwnikiem chrześcijańskich najeźdźców. Aby to plemię ostatecznie pokonać, zimą 1254/55 r. została przedsięwzięta krucjata pod wodzą Ottokara II. W jej wyniku krzyżacy zmusili Sambów do poddania się. Przed powrotem do Czech król Ottokar pozostawił darowiznę na założenie zamku nad Pregołą dla zabezpieczenia zdobyczy, dlatego na cześć tego króla główna siedziba zakonu w Dolnych Prusach została nazwana [[Kaliningrad|Królewcem]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Christofer Herrmann |tytuł = Christofer Herrmann: Zamki w państwie krzyżackim w Prusach (2015) |data dostępu = 2018-07-20 |url = https://www.academia.edu/37027564/Christofer_Herrmann_Zamki_w_pa%C5%84stwie_krzy%C5%BCackim_w_Prusach_2015_ |język = en}}</ref>.
 
W 1260 r. wybuchło dobrze zorganizowane [[II powstanie pruskie|II powstanie Prusów]] pod wodzą [[Herkus Monte|Herkusa Monte]], które niemal zakończyło się sukcesem. Państwo zakonne na początku powstania stanęło na krawędzi przepaści. Jedynie zamki w Królewcu, Elblągu i Bałdze oraz kilka miejscowości w ziemi chełmińskiej zdołały oprzeć się pierwszemu natarciu. W północnych częściach kraju zakon musiał do późnych lat 70-tych XIII w. walczyć ze zbuntowanymi pruskimi plemionami. Jednak ponowne, szybkie wsparcie cesarza rzymskiego dla zakonu oraz sprawdzona technika budowania twierdz i stosowanie terroru spowodowała, że w 1283 r. powstanie upadło. Przywódca został pojmany przez krzyżaków i powieszony, a sami Prusowie wycięci w pień lub zamienieni w niewolników.