Guy Fawkes: Różnice pomiędzy wersjami

W październiku 1591 roku Fawkes sprzedał posiadłość w Clifton, którą odziedziczył po ojcu<ref group="nb">Choć Oxford Database of National Biography podaje rok 1592, to wiele alternatywnych źródeł jako datę sprzedaży posiadłości podaje rok 1591. ''A Dictionary of English Manuscript Terminology, 1450 to 2000'' Petera Beala zawiera podpisane świadectwo sprzedaży nieruchomości z 14 października 1591 roku (strony&nbsp;198–199).</ref>. Wyjechał na kontynent, by wziąć udział w [[wojna osiemdziesięcioletnia|wojnie osiemdziesięcioletniej]] po stronie katolickiej Hiszpanii walczącej z [[Republika Zjednoczonych Prowincji|Republiką Zjednoczonych Prowincji]] oraz, od 1595 aż do zawarcia pokoju w Vervins w 1598 roku, Francją. Choć Anglia nie była już wtedy zaangażowana w lądowe działania przeciw Hiszpanii, dwa kraje były nadal w stanie wojny, a od zwycięstwa nad hiszpańską [[Wielka Armada|Wielką Armadą]] w 1588 roku minęło dopiero pięć lat. Fawkes dołączył do sir Williama Stanleya, angielskiego katolika i emerytowanego 50-letniego dowódcy, który rekrutował w Irlandii Robertowi Dudleyowi, earlowi Leicester, żołnierzy potrzebnych do ekspedycji w Holandii. Stanley szanował królową Elżbietę I, ale po kapitulacji pod [[Deventer]] w 1587 roku wraz z większością oddziałów przeszedł na stronę Hiszpanii. Fawkes został chorążym<ref group="nb"> Tytuł, który nadano Fawkesowi, brzmi ''alférez'' i jest to stopień młodszego oficera. Często jako angielskiego zamiennika używa się stopnia ''ensign'', czyli chorąży.</ref>, walczył dzielnie przy oblężeniu Calais w 1596 roku i cztery lata później był już rekomendowany na stanowisko kapitana<ref name="ODNB Fawkes">{{cytuj pismo |nazwisko=Nicholls |imię=Mark |hasło=Fawkes, Guy (bap. 1570, d. 1606) {{wymagana subskrypcja}} |tytuł=Oxford Dictionary of National Biography |wydawca=oxforddnb.com |data = maj 2009 |url=http://www.oxforddnb.com/view/article/9230 |data dostępu=6&nbsp;maja 2010}}</ref>. W 1603 roku udał się do Hiszpanii w poszukiwaniu poparcia dla katolickiej rebelii w Anglii. Wykorzystał okazję, by zaadaptować włoską wersję swego imienia, Guido, i w notatce służbowej opisał Jakuba I jako „heretyka”, który zamierzał „wypędzić z Anglii wszystkich papistów”. Potępił Szkocję i faworytów króla wśród szkockiej szlachty, pisząc, że „nie będzie możliwe pogodzenie tych dwóch nacji, takimi jakie są, przez bardzo długi czas”{{odn|Fraser|2005|s=89}}. Choć Fawkes został ciepło przyjęty, [[Filip III Habsburg|Filip III]] niechętny był udzieleniu mu jakiegokolwiek wsparcia{{odn|Fraser|2005|s=87–90}}.