Wersja z 23:28, 19 wrz 2018 edytuj Kerim44 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 290 686 edycji →‎Bibliografia ← poprzednia edycja		Wersja z 23:21, 3 lis 2018 edytuj anuluj edycję AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 391 617 edycji m Bot poprawia linki wewnętrzne oraz wykonuje dr. zmiany typograficzne i techn. następna edycja →
Linia 31: 4 lipca polskie oddziały ([[Front Litewsko-Białoruski]]) pod dowództwem generała [[Stanisław Szeptycki\|Stanisława Szeptyckiego]] opanowały [[Mołodeczno]]. Dowódca Frontu zatrzymał ofensywę celem przegrupowania i wzmocnienia sił. bolszewicy wykorzystując przerwę w działaniach podciągnęli siły z zamiarem odbicia Mołodeczna. 17 lipca rozpoczęły natarcie 52 i 5 Dywizje Strzelców. Oddziały polskie odparły wroga, a następnie siłami wzmocnienia – [[41 Suwalski Pułk Piechoty\|41]] i 42 Pułki Piechoty i część [[2 Pułk Piechoty Legionów\|2 Pułku Piechoty Legionów]] – przeszły do kontrnatarcia i osiągnęły linię: Zasław – Papiernia – Białorucza. Gen Szeptycki ponownie wstrzymał działania oczekując na podejście wzmocnienia – Grupy Wielkopolskiej. Polski plan zakładał otoczenie Mińska szerokimi kleszczami. 8 sierpnia [[2 Dywizja Piechoty Legionów]] w sile: 12.000 piechoty, 2.000 kawalerii oraz 40 dział, osłaniana od północy i północnego wschodu przez [[1 Dywizja Piechoty Legionów\|1 DPLeg]], nacierała na Mińsk od północnego zachodu, a Grupa Wielkopolska od południowego zachodu. [[15 Pułk Ułanów Poznańskich\|15 Pułk Ułanów]] otrzymał zadanie wykonania zagonu w celu przecięcia linii kolejowej Mińsk – [[~~Borysów (miasto)\|~~Borysów]]. Na Mińsk ruszyły dwie grupy wydzielone z 2 DPLeg: 2 i 3 batalion 4 PPLeg pod dowództwem mjr Stanisława Tessaro i grupa mjr Józefa Szczepana w sile 1 batalion 2 PPLeg wzmocniony batalionem szturmowym z sił 2, 3 i 4 PPLeg. Batalion szturmowy miał największe powodzenie, i ok. 10.00 wkroczył na przedmieścia Mińska. Polacy tocząc walki z piechotą wspieraną samochodem pancernym ok. 12.00 zajęli zachodnią część miasta i wysadzili tor kolejowy do [[Bobrujsk]]a. Do wieczora oddziały polskie opanowały całe miasto. Bolszewickie oddziały poniosły ciężkie straty. Polacy wzięli do niewoli ok. 500 jeńców, zdobyły: 8 parowozów, 90 wagonów i magazyny, których Rosjanie nie zdążyli ewakuować. 8 sierpnia wieczorem sowieci oddali Mińsk Polakom. Sukces ten pozwolił Polakom przesunąć znacząco linię frontu, dopóki pod koniec sierpnia [[Józef Piłsudski]] nie wydał rozkazu wstrzymania ofensywy ze względu na zajęcie wszystkich na tym odcinku frontu ważnych dla Polski terenów. == Bibliografia == * Norman Davies, ~~"Biały~~„Biały Orzeł, Czerwona ~~Gwiazda"~~Gwiazda”, Wydawnictwo: Znak 2006, {{ISBN\|83-240-0749-0}} * {{cytuj książkę \|nazwisko=Odziemkowski\|imię=Janusz\|autor link=Janusz Odziemkowski\|tytuł=Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919 - 1920\|data=2004\|isbn=83-7399-096-8\|miejsce=Warszawa\|wydawca =Oficyna Wydawnicza „Rytm”\|odn=tak}}

Bitwa o Mińsk (1919): Różnice pomiędzy wersjami