Stanisław Radziejowski (wojewoda łęczycki): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
szablon
Jakas1 (dyskusja | edycje)
Linia 6:
Studiował w [[Würzburg]]u w [[1590]] roku<ref>Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik CXIX, 2012, 2, s. 294.</ref>.
 
W roku 1598 został wysłany jako delegat pokojowy do [[Moskwa|Moskwy]]. W roku 1606 był deputatem do korekty praw, następnie w latach 1617–1618 do [[Trybunał Skarbowy Koronny|Trybunału]] w [[Radom|Radomiu]]iu. Od 1608 roku starosta sochaczewski. Poseł na [[sejm 1611]] roku z [[ziemia sochaczewska|ziemi sochaczewskiej]]<ref>Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 217.</ref>. W latach 1613–1618 kasztelan rawski. W latach 1618–1628 wojewoda rawski. Deputat z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] na [[Trybunał Skarbowy Koronny]] w [[1627]] roku<ref>Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 261.</ref>. W latach 1628–1633 wojewoda łęczycki. W roku 1633 otrzymał dobra majątkowe: [[Opinogóra Górna|Opinogórę]].
 
Synowie Stanisława: [[Hieronim Radziejowski|Hieronim]], podkanclerzy koronny, [[Mikołaj Kazimierz Radziejowski|Mikołaj Kazimierz]], kasztelan łęczycki i [[Jan Szczęsny Radziejowski|Jan Szczęsny]], kasztelan wieluński. Córki: Eleonora Eulalia Niszczycka, po mężu kasztelonowa sierpecka; Katarzyna Brochowska, podkomorzyna zakroczymska.