Gabriel Narutowicz: Różnice pomiędzy wersjami

 

Ojciec Gabriela – Jan Narutowicz – pełnił urząd sędziego powiatowego ziemskiego, był właścicielem wsi [[Brewiki]] na Żmudzi. Jako postępowy ziemianin jeszcze przed ogłoszeniem (22 stycznia 1863) manifestu [[Rząd Narodowy (powstanie styczniowe)|powstańczego Rządu Narodowego]] zapowiadającego [[Uwłaszczenie chłopów w Polsce|uwłaszczenie chłopów]] zniósł w swoich dobrach ziemskich [[Pańszczyzna w Polsce|pańszczyznę]]<ref>Zygmunt Kaczmarek, ''Trzej prezydenci II Rzeczypospolitej''. Warszawa 1988, s. 11.</ref>. Za udział w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]] został skazany na rok więzienia. Wcześnie osierocił Gabriela, zmarł rok po jego urodzeniu.

Matką Gabriela Narutowicza była Wiktoria ze Szczepkowskich, trzecia żona Jana Narutowicza. To ona przejęła ciężar wychowania synów po śmierci męża. Jako kobieta wykształcona i zafascynowana filozofią [[Oświecenie (epoka)|oświecenia]] wywarła duży wpływ na poglądy młodego Gabriela. W 1873 postanowiła przenieść się do [[Lipawa|Lipawy]], aby uchronić swych synów przed nauką w szkole rosyjskiej, gdzie po upadku powstania styczniowego nasiliła się fala [[rusyfikacja|rusyfikacji]].

Brat Gabriela Narutowicza – [[Stanisław Narutowicz|Stanisław]], obywatel [[Republika Litewska (1918–1940)|Litwy tzw. kowieńskiej]], był członkiem tymczasowego litewskiego [[parlament]]u – [[Taryba|Taryby]] i jego podpis widnieje na Deklaracji Niepodległości Litwy ogłoszonej przez Tarybę 16 lutego 1918 roku.

 

== Lata 1865–1920 ==

Ukończył [[gimnazjum w Lipawie]] na Łotwie, następnie podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym [[Petersburski Uniwersytet Państwowy|Uniwersytetu w Petersburgu]], ale z powodu choroby został zmuszony do ich przerwania. Dużą część życia spędził w [[Szwajcaria|Szwajcarii]], gdzie w latach 1887–1891 studiował na Politechnice w [[Zurych]]u.

W czasie studiów pomagał Polakom, ściganym przez carat; związany był też z emigracyjną partią „Proletariat”. Uniemożliwiło mu to powrót do kraju, gdyż władze rosyjskie wydały nakaz jego aresztowania. Przyjął obywatelstwo szwajcarskie (1895), a po ukończeniu studiów pierwszą posadę otrzymał w biurze budowy kolei żelaznej w [[St. Gallen|Sankt Gallen]].

 

* 11 listopada 1938 r. Poczta Polska wprowadziła do obiegu blok nr 7 dla upamiętnienia 20. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Jeden ze znaczków o wartości 25 gr. (numer katalogowy 324) przedstawia wizerunek Prezydenta RP Gabriela Narutowicza<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Fiszer |tytuł = Katalog Polskich Znaków Pocztowych. Tom I, str.69. |data = 2002}}</ref>.

* 11 listopada 1988 r. Poczta Polska wprowadziła do obiegu serię 8 znaczków oraz blok nr 93 dla upamiętnienia 70. rocznicy odzyskania niepodległości Polski. Znaczek o wartości 200 zł (numer katalogowy 3028 i A3028 z bloku) przedstawia wizerunek Prezydenta RP Gabriela Narutowicza<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Fiszer |tytuł = Katalog Polskich Znaków Pocztowych. Tom I, str. 246. |data = 2002}}</ref>.

== Wywód genealogiczny ==

{{Piłsudscy i Narutowiczowie}}