Radio „Solidarność”: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsza audycja miała miejsce w Warszawie 12 kwietnia 1982 o godzinie 21.00. Została nadana przez Janusza Klekowskiego i Marka Rasińskiego z dachu budynku przy ul. Grójeckiej 19/25 w Warszawie. Audycja wyemitowana została na falach [[Fale metrowe|UKF]] i trwała osiem i pół minuty<ref>[httphttps://www.ipn.gov.pl/wp_przeglad_161203pl/dla-mediow/media-o-ipn/14030,PRZEGLAD-MEDIOW-15-16-grudnia-2003-r.html?search=490783747931 IPN, Przegląd mediów - 15-16 grudnia 2003 r.]</ref>.

Podziemna działalność radiowa^[3] dostarczała podczas [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] niezależnych informacji Polakom, co wywoływało reakcję władzy komunistycznej. Służba Bezpieczeństwa podejmowała próby zagłuszania audycji radiowych i prowadziła intensywne śledztwa w celu wykrycia konspiracyjnych rozgłośni. Pierwszym solidarnościowym radiem w Polsce po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] było [[Radio Wolna Polska]] w Krakowie, które nadawało w dniach 14-16 grudnia 1981.

Na terenie Krakowa powstało wówczas radio Solidarność, w ramach którego działali między innymi [[Stanisław Tyczyński]] – późniejszy twórca [[RMF FM|Radia RMF.FM]] i [[Alvernia Studios]] oraz Wiesław Ciołkiewicz<ref>{{Cytuj|autor=ZZ)|tytuł=Po latach dziękowali im za wolność. Niektórzy nie doczekali medalu [ZDJĘCIA]| czasopismo= dziennikpolski24.pl|data=|data dostępu=2017-11-15|url=http://www.dziennikpolski24.pl/aktualnosci/a/po-latach-dziekowali-im-za-wolnosc-niektorzy-nie-doczekali-medalu-zdjecia,12667138/|język=pl}}</ref> – konstruktor nadajników do transmisji, które samodzielnie umieszczał w różnych punktach miasta. Ciołkiewicz w ramach pracy opozycyjnej konstruował również wysokiej klasy nadajniki telewizyjne, które zakłócały fonię telewizji państwowej w godzinach nadawania reżimowego Dziennika Telewizyjnego, czy filmów radzieckich.<ref>{{Cytuj stronę|url = http://www.sss.net.pl/relacje/ii-zaduszki-solidarno-ci|tytuł = Stowarzyszenie Sieć Solidarności|autor = |data dostępu = 2015-04-02|opublikowany = sss.net.pl|język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=(ZZ)|tytuł=Po latach dziękowali im za wolność. Niektórzy nie doczekali medalu [ZDJĘCIA]| czasopismo=Gazetakrakowska.pl|data dostępu=2017-11-15|url=http://www.gazetakrakowska.pl/wiadomosci/krakow/a/po-latach-dziekowali-im-za-wolnosc-niektorzy-nie-doczekali-medalu-zdjecia,12667138/|język=pl}}</ref>

Audycje zaczynały się od sygnału Radia „S” – motywu piosenki „[[Siekiera, motyka]]” nagranej na flecie prostym przez Janusza Klekowskiego<ref name="z_wieżowca" /> i słów „tu Radio Solidarność”. Audycję czytali [[Zofia Romaszewska]] i [[Janusz Klekowski]]<ref name="z_wieżowca">{{cytuj pismo|tytuł=Z wieżowca na Grójeckiej|czasopismo=[[Niedziela (czasopismo)|Niedziela]]|oznaczenie=nr 39, 30 września 2007|strony=14-15|url rl= http://www.stenzel.waw.pl/dokumenty/z_wiezowca_na_grojeckiej.pdf}}</ref>.

* [[Gienia (nadajnik)|„Gienia”]] – mały nadajnik nadający w paśmie [[Fale metrowe|UKF]]. Nadawał audycje z [[kaseta magnetofonowa|taśmy magnetofonowej]]. Musiał korzystać z zewnętrznego odtwarzacza kaset.

* [[Bolek i Lolek (nadajnik)|Bolek i Lolek]] – nadajnik nadający w paśmie [[telewizja|telewizyjnym]]. Nadawał wyłącznie obraz w postaci krótkiego napisu. Napisy były kodowane na specjalnej wymiennej kości [[EPROM]]. Pierwszy użyty napis brzmiał „Solidarność żyje”. Nadajniki tego typu bardzo często współpracowały z nadajnikami Gienia„Gienia”. Wówczas Bolek i Lolek nadawał napis „Włącz radio”, a chwilę później [[Gienia (nadajnik)|„Gienia”]] nadawała audycję radiową nagraną na taśmie magnetofonowej. Bolek i Lolek mieścił się w torbie noszonej na ramieniu.

Audycje Radia Solidarność nadawane były także z wykorzystaniem sprzętu nagłaśniającego m.in. przez [[Grupy Oporu „Solidarni” RKW Mazowsze NSZZ „Solidarność”|Grupy Oporu „Solidarni”]] z wykorzystaniem tzw. [[gadała|„Gadał”„gadał”]]. Do najgłośniejszych akcji należały:

* Paweł Pietkun, „Tu''Tu Radio Solidarność... Przyczynek do historii podziemnego Radia Solidarność 1982-1989”1989'', Wydawnictwo MOST, Warszawa 2018, {{ISBN|978-83-60840-22-1}}