Antoni Madziara: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = [[Lublica gm. Kołaczyce]]

|siły zbrojne = [[Plik:WappenArmia KaisertumAustro-Węgier|c. Österreichi 1815 (Klein)k.png|20px]] [[Armia Austro-Węgier]]<br />[[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]

|jednostki = [[13 Pułk Piechoty Austro-Węgier|13 Pułk Piechoty]]<br>[[56 Pułk Piechoty Austro-Węgier|56 Pułk Piechoty]]<br>Komenda Miasta Krakowa

|stanowiska = dowódca pułku<br>komendant miasta

}}'''Antoni Madziara''' (ur. 6 czerwca 1856 w [[Lubica (Słowacja)Lublica|LubicyLublicy]], zm. 5 sierpnia 1925 w [[Kraków|Krakowie]]) – tytularny [[generał dywizji]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

JegoUrodził rodzicamisię byli6 Michałczerwca 1856 roku w Lublicy, w ówczesnym [[Powiat jasielski (Galicja)|powiecie jasielskim]] Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Katarzyna z Dąbrowskich{{odn|Stawecki|1994|s=208}}{{odn|Rydel|2001|s=230 wg autora urodził się 6 kwietnia 1856 roku}}. Ukończył Wydział Inżynierii Lądowej na [[Uniwersytet Techniczny w Wiedniu|Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu]]. Do [[Armia Austro-Węgier|c. i k. armiiArmii]] wstąpił w 1881 roku i otrzymał stopień [[podporucznik]]a. Karierę wojskową rozpoczynał w [[13 Pułk Piechoty Austro-Węgier|13 Galicyjskim Regimencie Piechoty ''Graf Huyn'']]. W maju 1905 awansowany do stopnia [[major]]a i przeniesiony do [[77 Pułk Piechoty Austro-Węgier|77 Pułku Piechoty]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Awans majowy w c. i k. armii | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 3 | data = Nr 101 z 4 maja 1905 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=22190}}</ref>. Służąc w jego szeregach został mianowany [[podpułkownik]]iem<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Awans majowy w c. i k. armii | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 3 | data = Nr 99 z 2 maja 1909 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=23949}}</ref>. Od 9 kwietnia 1913 roku do maja27 kwietnia 1915 roku w stopniu pułkownika dowodził [[56 Pułk Piechoty Austro-Węgier|56 Galicyjskim RegimentemPułkiem Piechoty ''Graf Daun'']]{{odn|Rydel|2001|s=231}}. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], na froncie rosyjskim, w tym w [[Bitwa pod Gorlicami|bitwie pod Gorlicami]]. Po awansie na stopień generała majora 12 września 1915 roku piastował m.in. stanowisko komendanta [[Lublin]]a i powiatu lubelskiego, generalnego inspektora [[Gubernia radomska|guberni radomskiej]] i [[Gubernia piotrkowska|piotrkowskiej]], a od października 1916 roku komendanta wojskowego [[Przemyśl]]a. 1 grudnia 1917 roku został przeniesiony w stan spoczynku{{odn|Rydel|2001|s=231}}.

W4 listopadzielistopada 1918 roku zostałgenerał przyjęty[[Bolesław doRoja]] Wojskawyznaczył Polskiegogo wna stopniustanowisko generałakomendanta podporucznika.miasta PoczątkowoKrakowa{{odn|Rozkaz naPKW|loc=Nr stanowisku4 (pierwszego)z komendanta4 Krakowalistopada 1918 roku}}. Po wybuchu [[Wojna polsko-ukraińska|wojny polsko-ukraińskiej]] wyruszył na [[Bitwa o Lwów (1918–1919)|odsiecz Lwowa]]. Od 28 lipca 1919 roku dowódca [[Lwowski Okręg Etapowy|Okręgu Etapowego Lwów]]. Od 1 marca 1920 roku w Oficerskiej Stacji Zbornej w Krakowie. WycofałZ się ze służby w 1920, adniem 1 kwietnia 1921 roku przeniesiony został w [[stan spoczynku]] w stopniu tytularnego generała dywizjipodporucznika{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 2 z 15 stycznia 1921 roku, s. 97}}. 26 października 1923 Prezydent RP [[Stanisław Wojciechowski]] zatwierdził go w stopniu tytularnego generała dywizji{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738}}. Był kawalerem. Mieszkał w Krakowie, gdzie zmarł. Pochowany na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]].