14 Wielkopolska Dywizja Piechoty: Różnice pomiędzy wersjami

 

==Dywizja w kampanii wrześniowej==

=== Mobilizacja ===

24-27 sierpnia 1939 14 DP przeprowadziła mobilizację. Zgodnie z planem mobilizacyjnym "W" wystawiono wszystkie, przewidziane etatem, dywizyjne pododdziały broni i służb:

|Plik:Bitwa_bzura_18-09-39.png|

}}

Przez pierwsze dni września 1939 r. 14 DP pod dowództwem gen. bryg. [[Franciszek Wład|Franciszka Włada]] znajdowała się w odwrocie wraz z resztą Armii. 6 września stała między Skulskiem a Policami. Dzień później po osiągnięciu [[Brdów|Brdowa]] została zbombardowana, jednakże bez strat. Wieczorem pomaszerowała do lasów na zachód od Krośniewic. 8 września w składzie [[Grupa Operacyjna Koło|GO „Koło”]] dowodzonej przez gen. [[Edmund Knoll-Kownacki|Edmunda Knolla-Kownackiego]] zajmowała pozycje wyjściowe w rejonie Strzegocin - Rybie - Bielany, aby następnego dnia wziąć udział w [[bitwa nad Bzurą|bitwie nad Bzurą]], uderzając na [[Piątek (województwo łódzkie)|Piątek]]. Następnego dnia wieczorem ruszył [[szturm]]. Przełamano opór niemiecki na linii [[Czarne Pale]]-[[Goślub]]-[[Piekary (powiat łęczycki)|Piekary]]. 10 września w południe zdobyto Piątek. W trakcie tych walk został ranny dowódca niemieckiej 30 DP, gen. [[Kurt von Briesen]], a wówczas jego zastępca zarządził odwrót. Oddziały 14 DP posuwały się dalej w walkach po osi [[Mąkolice (powiat zgierski)|Mąkolice]]-[[Stryków]] i do wieczora 12 września osiągnęły linię na południe od [[Warszawa|Warszawy]]. Niestety nie mogły posuwać naprzód, ponieważ w decydującym momencie ustało wsparcie ogniowe ze strony [[7 dywizjonu artylerii ciężkiej|7 dac]], którego sztab został rozbity we wsi Mąkolice. W rezultacie w rejonie wsi Pludwiny i [[Wola Błędowa|Woli Błędowej]] natarcie dywizji zostało zatrzymane. 12 września 57 pp wsparł [[Wielkopolska Brygada Kawalerii|Wielkopolską Brygadę Kawalerii]] podczas nieudanego natarcia na [[Głowno]].