Kurek czerwony: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Odżywianie: red. |
+meryt. |
||
Linia 63:
Kurek czerwony, żerując, przejawia zachowania oportunistyczne. Jego dieta jest zróżnicowana{{r|Stagioni}}. Żywi się głównie małymi rybami, [[skorupiaki|skorupiakami]] i [[mięczaki|mięczakami]]{{r|Reichholf}}. W oparciu o analizę zawartości żołądków kurków czerwonych w ich diecie stwierdzono przedstawicieli ryb wielu rodzin, m.in.: [[dobijakowate|dobijakowatych]], [[dorszowate|dorszowatych]] – [[dorsz atlantycki]], [[okowiel]], [[witlinek]], [[piotroszowate|piotroszowatych]] – [[piotrosz]], [[solowate|solowatych]] – [[sola zwyczajna]], ''[[Buglossidium luteum]]'', [[lirowate|lirowatych]] – [[lira (ryba)|lira]], [[lira kalion]], ''[[Callionymus reticulatus]]'', ''[[Callionymus risso]]'', [[wstęgówkowate|wstęgówkowatych]] – ''[[Cepola macrophthalma]]'', [[śledziowate|śledziowatych]] – [[sardynka europejska]], [[kongerowate|kongerowatych]] – [[konger]], płastugi z rodziny [[Citharidae]] – ''[[Citharus linguatula]]'', [[ostrobokowate|ostrobokowatych]] – [[ostrobok pospolity]], [[igliczniowate|igliczniowatych]], [[ciosankowate|ciosankowatych]], [[babkowate (ryby)|babkowatych]], m.in. z rodzaju ''[[Pomatoschistus]]'', [[babka wielkołuska]], [[babka złocista]], ''[[Deltentosteus quadrimaculatus]]'', [[flądrowate|flądrowatych]] – [[gładzica]], [[niegładzica]], [[zimnica (ryba)|zimnica]]. Wśród skorupiaków obecne były [[dziesięcionogi]] – ''[[Alpheus glaber]]'', ''[[Anapagurus levis]]'', ''[[Bathynectes longispina]]'', ''[[Crangon crangon]]'', ''[[Crangon allmanni]]'', ''[[Corystes cassivelanus]]'', ''[[Solenocera membranacea]]'', ''[[Sicyonia carinata]]'', ''[[Processa hemphilli]]'', ''[[Processa canaliculata]]'', ''[[Pontophilus spinosus]]'', ''[[Pontophilus gorei]]'', ''[[Pontophilus fasciatus]]'', z rodzaju ''[[Pontocaris]]'', ''[[Planes minutus]]'' ''[[Philocheras trispinosus]]'', ''[[Philocheras bispinosus]]'', [[pustelnik bernardyn]], z rodzaju ''[[Palaemon]]'', [[ustonogi]] – ''[[Squilla mantis]]'', [[torboraki]] – ''[[Anchialina agilis]]'', ''[[Pseudocuma longicornis]]'', [[widłonogi]] z rodzaju ''[[Caligus]]''. Mięczaki były reprezentowane przez: małże z rodziny [[sercówkowate|sercówkowatych]], [[rogowcowate|rogowcowatych]], [[przegrzebkowate|przegrzebkowatych]], [[Corbulidae]] – ''[[Corbula gibba]]'', [[Veneridae]] – ''[[Venus verrucosa]]'', [[Nuculidae]] – ''[[Nucula nucleus]]'', [[głowonogi]], m.in. [[kalmarowate]] – ''[[Alloteuthis subulata]]'', [[Sepiolidae]] – ''[[Sepiola rondeletti]]'', ślimaki – ''[[Turritella comunis]]'', z rodzaju ''[[Rissoa]]''. W diecie kurka czerwonego stwierdzono również [[glony]] i [[wieloszczety]], w tym [[Nereidy (zoologia)|nereidy]]{{r|fishbase}}. Nie występują różnice w odżywianiu między osobnikami męskimi a żeńskimi, natomiast zauważono zmianę preferencji żywieniowych wraz ze wzrostem ciała. W zawartości żołądkowej osobników większych dominowały ryby. Zaobserwowano także sezonową zmienność diety. Zimą przeważają ryby, latem skorupiaki{{r|Stagioni}}. Kurki czerwone z kolei padają ofiarą innych ryb, np. [[ostrobokowate|ostrobokowatych]], w tym [[seriola olbrzymia|serioli olbrzymiej]]. Znane są przypadki [[kanibalizm]]u{{r|fishbase}}.
== Znaczenie gospodarcze i ochrona ==
Kurek czerwony jest bardzo ważnym gatunkiem handlowym{{r|Ismen}}. Poławiana jako [[ryby konsumpcyjne|ryba konsumpcyjna]] – gospodarczo i w wędkarstwie, spotykana w [[Akwarium|akwariach]] publicznych{{r|fishbase}}. Śnieżnobiałe mięso kurka czerwonego jest uważane za smaczne i wysoko cenione, zwłaszcza w krajach z ciepłym klimatem{{r|Chrzanowski|Rutkowicz537}}. W 2011 jednostki belgijskie złowiły 438 ton tej ryby, duńskie – 37 t, francuskie – 868 t, przy czym większość, bo 861 t, pochodziło z regionu północno-wschodniego Atlantyku, holenderskie – 1667 t, portugalskie – 75 t. W połowach realizowanych przez większość wyżej wymienionych krajów w latach 2007–2011 zaobserwować można tendencję spadkową całkowitej masy. W 2007 Holendrzy pozyskali 2088 t, Francuzi – 1353 t, Belgowie – 688 t, Duńczycy – 79 t. Jedynie Portugalczycy zanotowali wzrost, poławiając 28 t więcej niż w 2007{{r|fishbase}}. W Turcji w 1984 połowiono 316 t całej rodziny kurkowatych{{r|FAO1}}. Do połowu wykorzystuje się najczęściej [[włok]]i i haki denne{{r|Rutkowicz537}}.
Od 2015 [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|IUCN]] uznaje kurka czerwonego za [[gatunek najmniejszej troski]] (LC){{r|iucn}}.
== Uwagi ==
Linia 83 ⟶ 85:
<ref name="Kilarski">{{Cytuj książkę | nazwisko = Kilarski | imię = Wincenty | tytuł = Anatomia ryb | wydawca = Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne | miejsce = Poznań | data = 2012 | isbn = 978-83-09-01080-7 | strony = 343}}</ref>
<ref name="Rutkowicz89">{{Cytuj książkę | nazwisko = Rutkowicz | imię = Stanisław | tytuł = Encyklopedia ryb morskich | wydawca = Gdańskie Wydawnictwo Morskie | miejsce = Gdańsk | data = 1982 | strony = 89}}</ref>
<ref name="Rutkowicz537">{{Cytuj książkę | nazwisko = Rutkowicz | imię = Stanisław | tytuł = Encyklopedia ryb morskich | wydawca = Gdańskie Wydawnictwo Morskie | miejsce = Gdańsk | data = 1982 | strony = 89}}</ref>
<ref name="Radford">{{Cytuj pismo | autor = Craig A. Radford, Shahriman M. Ghazali, John C. Montgomery, Andrew G. Jeffs | tytuł = Vocalisation Repertoire of Female Bluefin Gurnard (Chelidonichthys kumu) in Captivity: Sound Structure, Context and Vocal Activity | czasopismo = PLoS One | wydanie = 2 | wolumin = 11 | język = en | data = 2016 | doi = 10.1371/journal.pone.0149338}}</ref>
<ref name="Wirtz">{{Cytuj pismo | autor = Peter Wirtz, Manuel Biscoito, Ronald Fricke | tytuł = The coastal fishes of Madeira Island – new records and an annotated check-list | czasopismo = Zootaxa | wydawca = Magnolia Press | wolumin = 1715 | strony = 1–26 | issn = 1175-5326 | język = en | data = 2008}}</ref>
| |||