Edward Reymann: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Pułkownicy dyplomowani piechoty II Rzeczypospolitej"; Dodano kategorię "Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej" za pomocą HotCat |
drobne merytoryczne,cdn |
||
Linia 3:
== Życiorys ==
W armii austriackiej był oficerem w stopniu [[podpułkownik]]a. Decyzją Dowództwa Okręgu Generalnego w Krakowie został wyznaczony na dowódcę 7 pułku piechoty Ziemi Cieszyńskiej, który przemianowano 8 lutego 1919 na [[10 Pułk Piechoty (II RP)|10 pułk piechoty]]{{odn|Wysocki|1997|s=122}}. Dowódcą pułku był od 6 grudnia 1918 do 27 stycznia 1919. W późniejszym okresie był krótko dowódcą powiatu wojskowego w [[Cieszyn]]ie. Rozkazem z 8 lutego 1919 powierzono mu dowodzenie [[11 Pułk Piechoty (II RP)|11 pułkiem piechoty]] stacjonującym w [[Wadowice|Wadowicach]]{{odn|Wysocki|1997|s=122}}. Odszedł z tego stanowiska i dekretem L.1927 z 14 lutego 1920 wyznaczony został do dyspozycji dowództwa [[Front Litewsko-Białoruski |frontu litewsko-białoruskiego]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 7 z 28 lutego 1920 roku, s. 129}}.
Pozostawał w dyspozycji dowódcy [[Okręg Korpusu Nr V|Okręgu Korpusu Nr V]] w Krakowie{{odn|Rocznik Oficerski Rezerw|1934|s=940}}.
Nie ustalono daty przejścia w stan spoczynku{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=1580}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=1409}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=886}}.
Pułkownik ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku{{odn|Wysocki|1997|s=122}}.
== Przypisy ==
| |||