Aleksander Gabszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Uzupełnienie informacji i linka.
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ)
Linia 27:
Absolwent Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego w Otwocku (1931)<ref>{{cytuj stronę|url=http://otwock-history.blog.pl/2014/02/06/general-aleksander-gabszewicz/|tytuł=Otwock-HiStory|opublikowany=Strona Muzeum Otwocka|język=pl|data dostępu=2017-07-05}}</ref> . W latach 1931–1934 był podchorążym [[Szkoła Podchorążych Piechoty|Szkoły Podchorążych Piechoty]] w Ostrowi Mazowieckiej. Mianowany [[podporucznik]]iem ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 15 sierpnia 1934 roku i 61. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W latach 1934–1935 ukończył Centrum Wyszkolenia Pilotów, po czym służył w [[1 Pułk Lotniczy|1 pułku lotniczym]] w Warszawie. W 1937 roku ukończył kurs wyższego pilotażu w [[Grudziądz]]u. W okresie od 1937 do sierpnia 1939 roku pełnił obowiązki dowódcy [[113 Eskadra Myśliwska|113 eskadry myśliwskiej]]. Mianowany [[porucznik]]iem ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku w korpusie oficerów lotnictwa. Od sierpnia do 18 września 1939 roku był oficerem taktycznym [[IV/1 dywizjon myśliwski|IV/1 dywizjonu myśliwskiego]]. 1 września po godz. 6.45 wystartował z lotniska polowego Poniatowa koło Jabłonny jako dowódca klucza [[114 Eskadra Myśliwska|114 eskadry myśliwskiej]]. Razem z kapralem pilotem Andrzejem Niewiarą zestrzelił pierwszy samolot [[Luftwaffe]] nad Warszawą{{odn|Pawlak|1977|s=61, 63-65, 235}}. Tego dnia sam został zestrzelony w kolejnej [[Walka powietrzna|walce powietrznej]], w obronie stolicy. Ranny w rękę i poparzony, ratował się skokiem ze spadochronem{{odn|Pawlak|1977|s=96-98}}.
{{osobny artykuł|Brygada Pościgowa|Obrona Warszawy (1939)}}
Ewakuowany do [[Rumunia|Rumunii]]. Następnie przedostał się do Francji, gdzie do kwietnia 1940 roku pełnił służbę w eskadrze treningowej. W czerwcu 1940 roku klucz lotniczy pod jego dowództwem (Podwójny Klucz Frontowy Nr 10 "Ga") przy wziął udział w walkach w składzie francuskiego dywizjonu myśliwskiego GC III/10<ref>{{Cytuj | url=https://www.passionair1940.fr/Armee%20de%20l%27Air/Escadrilles/Esc-Chasse/GC-3-10/EN-GC_III-10.htm | tytuł=Fighter squadron-GARC_I-562_et_GC III-10<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.passionair1940.fr | data dostępu=2018-11-23}}</ref>. Od 9 października 1940 roku w składzie brytyjskiego 607 dywizjonu myśliwskiego „Durham” walczył w [[bitwa o Anglię|bitwie o Anglię]]{{odn|Czmur|Wójcik|2003|s=48}}.
 
Od 13 listopada 1940 roku był zastępcą dowódcy eskadry w [[Dywizjon 303|303 dywizjonie myśliwskim Warszawskim]]. 2 lutego 1941 roku został przeniesiony do [[Dywizjon 316|316 dywizjonu myśliwskiego Warszawskiego]] na stanowisko dowódcy eskadry. 1 września 1941 roku został awansowany na [[Kapitan (ranga)|kapitana]]. Od 15 listopada 1941 roku do 4 czerwca 1942 roku dowodził 316 dywizjonem myśliwskim Warszawskim. Następnie był oficerem łącznikowym w dowództwie 11 Grupy RAF. 1 września 1942 roku awansował na [[major]]a. 25 września tego roku objął funkcję komendanta 58 Ośrodka Szkolenia Bojowego. 28 stycznia 1943 roku został dowódcą [[2 Polskie Skrzydło Myśliwskie|2 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego]]. Od 21 czerwca do 12 grudnia 1943 roku dowodził [[1 Polskie Skrzydło Myśliwskie|1 Polskim Skrzydłem Myśliwskim]]. 20 lutego 1944 roku objął dowództwo [[18 Polski Sektor Myśliwski|18 Polskiego Sektora Myśliwskiego]], największej polskiej jednostki lotnictwa myśliwskiego. 1 września 1944 roku awansował na [[podpułkownik]]a. Od 12 lipca 1944 roku do 31 maja 1945 roku dowodził [[1 Polskie Skrzydło Myśliwskie|131 Polskim Skrzydłem Myśliwskim]]. W czasie wojny wykonał 183 loty operacyjne i 201 lotów bojowych{{odn|Czmur|Wójcik|2003|s=48-49}}.