Praca organiczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Poprawiona data przeniesienia się Piłsudskiego do Galicji
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 16:
Poszczególne organizacje prowadziły aktywną [[Propaganda|działalność propagandową]], głównie przez organizowanie potajemnych zebrań, [[wiec]]ów, [[Demonstracja|manifestacji]] oraz [[kolportaż]] [[Ulotka|ulotek]] i prasy. Między innymi PPS wydawała czasopismo ''[[Robotnik (gazeta)|Robotnik]]'', którego wieloletnim redaktorem naczelnym był Józef Piłsudski. Był to syn majętnego szlachcica ze [[Żmudź|Żmudzi]], któremu za udział w powstaniu styczniowym władze carskie skonfiskowały prawie wszystkie posiadane majątki. Zubożała rodzina zamieszkała w [[Wilno|Wilnie]], gdzie brat Józefa, [[Bronisław Piłsudski|Bronisław]], zaangażował się w przygotowywanie zamachu na cara [[Aleksander III Romanow|Aleksandra III]]. Obaj bracia zostali wtedy skazani na zesłanie, przy czym Józef na pięć lat na Syberii. Po powrocie poświęcił się bez reszty konspiracji politycznej. W [[1892]] założył wraz z kilkoma przyjaciółmi organizację PPS na Wileńszczyźnie, po czym był jednym z jej przewodniczących przez ponad 10 lat.
 
W 19081901 roku Józef Piłsudski, uciekając przed policją carską, przeniósł się do [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]], bya zorganizowaćnastępnie zorganizował tam paramilitarny [[Związek Strzelecki „Strzelec”]], jako zalążek późniejszych polskich formacji wojskowych w I wojnie światowej. Możliwe to było, gdyż w [[Zabór austriacki|zaborze austriackim]] społeczeństwo polskie miało stosunkowo duży zakres autonomii narodowej. Było to zasługą ugodowego wobec monarchii austro-węgierskiej Stronnictwa Konserwatywnego, zwanego też [[Stańczycy|Stańczykami]]. Jego przedstawiciele nadawali ton polityce polskiej w monarchii, stanowiąc większość w lwowskim [[Sejm Krajowy (Galicja)|Sejmie Krajowym]], decydującym o sprawach kultury, oświaty, szkolnictwa, opieki społecznej i polityce agrarnej w [[Małopolska|Małopolsce]]. Ta autonomia w kulturze i sztuce zaowocowała zwłaszcza rozwojem sztuk plastycznych, w szczególności malarstwa. Głównymi jego twórcami byli [[Jan Matejko]], [[Juliusz Kossak]], [[Julian Fałat]], później także [[Jacek Malczewski]], [[Józef Chełmoński]], [[Leon Wyczółkowski]], [[Stanisław Wyspiański]].
 
[[Kategoria:Polska pod zaborami]]