Sergio Markarián: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→top: poprawa linkowania |
poprawna nazwa |
||
Linia 57:
W 1983 roku Markarián podpisał umowę z paragwajskim [[Club Olimpia]] z siedzibą w stołecznym [[Asunción]]. Już w swoich premierowych rozgrywkach wywalczył z Olimpią mistrzostwo Paragwaju. W tym kraju pracował przez kolejne dziesięć lat, nie licząc krótkiego epizodu w ojczyźnie, gdzie trenował [[Club Nacional de Football|Nacional]] w 1987 roku. Po jednym sezonie został szkoleniowcem [[Club Libertad]], z którym doszedł do ćwierćfinału [[Copa Libertadores]] (sukces ten powtórzył także później, jako trener [[Club Sol de América|Sol de América]] i [[Cerro Porteño]]). W późniejszym czasie powrócił do [[Club Olimpia|Olimpii]], z którą osiągnął kolejny tytuł mistrzowski w rozgrywkach 1985, natomiast rok później wicemistrzostwo. Dotarł również do półfinału [[Copa Libertadores]]. W 1988 roku, trenując [[Club Sol de América|Sol de América]], zdobył tytuł wicemistrza Paragwaju, a w 1989 triumfował w turnieju Torneo República, w którym brały udział wyłącznie zespoły z miasta [[Asunción]]. Zarówno rozgrywki República, jak i towarzyski Torneo de Honor wygrał w roli szkoleniowca [[Cerro Porteño]] w 1991.
W 1992 roku Markarián przyjął propozycję paragwajskiej federacji, obejmując reprezentację olimpijską tego kraju, złożoną z piłkarzy do lat 23. Zajął z nią pierwsze miejsce na południowoamerykańskim turnieju eliminacyjnym i zakwalifikował się na [[Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992|Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie]]. Tam z kolei Paragwajczycy doszli do ćwierćfinału, zajmując piąte miejsce na olimpiadzie. W 1993 roku został trenerem peruwiańskiego [[Universitario de Deportes]], z którym już w premierowym sezonie wywalczył mistrzostwo, a w rozgrywkach 1995 osiągnął tytuł wicemistrzowski. Sukcesy te zaowocowały przejściem do najmocniejszego wówczas zespołu w kraju – [[Club Sporting Cristal]], z którym zdobył kolejne mistrzostwo Peru i w 1997 roku doszedł aż do finału [[Copa Libertadores 1997|Copa Libertadores]]. Tam Sporting Cristal okazał się jednak gorszy w dwumeczu od brazylijskiego [[Cruzeiro EC
Dzięki osiągnięciom odnoszonym w Ameryce Południowej Markarián podpisał umowę z grecką drużyną [[AO Ionikos|Ionikos FC]], którą trenował w sezonie 1998/1999. Zajął wówczas z Ionikosem wysokie, piąte miejsce w lidze, awansując do rozgrywek [[Puchar UEFA (1999/2000)|Pucharu UEFA]], jednak niedługo potem przyjął ofertę pracy na stanowisku selekcjonera [[Reprezentacja Paragwaju w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Paragwaju]]. W 2001 roku wziął z nią udział na turnieju [[Copa América 2001|Copa América]], gdzie po dwóch remisach i porażce jego piłkarze zajęli ostatnie miejsce w grupie. Z paragwajską kadrą narodową zdołał zakwalifikować się na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mistrzostwa Świata 2002 w Korei i Japonii]], lecz zaraz po tym sukcesie został zwolniony z powodu słabej postawy reprezentacji w dwóch ostatnich meczach eliminacyjnych (porażki 1:3 z [[Reprezentacja Wenezueli w piłce nożnej mężczyzn|Wenezuelą]] i 0:4 z [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn|Kolumbią]]). Zastąpił go Włoch [[Cesare Maldini]], który poprowadził Paragwaj na światowym czempionacie, dochodząc do 1/8 finału. Za kadencji Markariána paragwajska kadra znajdowała się regularnie w pierwszej dziesiątce [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]].
Linia 70:
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.transfermarkt.pl/de/sergio-markarian/aufeinenblick/trainer_5100.html Sergio Markarián] w bazie Transfermarkt {{lang|pl}}
{{Grupa szablonów
| |||