Jerzy Dudek: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Dudek rozegrał dwa spotkania w [[Reprezentacja Polski U-21 w piłce nożnej mężczyzn|młodzieżowej reprezentacji Polski]]. Jego debiut w barwach narodowych miał miejsce [[20 czerwca]] [[1996]] roku w meczu przeciwko [[Reprezentacja Argentyny U-21 w piłce nożnej mężczyzn|młodzieżowej reprezentacji Argentyny]].

Pierwsze powołanie do [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|seniorskiej reprezentacji Polski]] otrzymał od selekcjonera [[Antoni Piechniczek|Antoniego Piechniczka]] w [[1996]] roku jako zawodnik [[GKS Tychy (piłka nożna)|Sokoła Tychy]] na mecz towarzyski przeciwko [[Reprezentacja Rosji w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rosji]], który obejrzał w ławki rezerwowych. Debiut zaliczył za kadencji selekcjonera [[Janusz Wójcik|Janusza Wójcika]] dnia [[25 lutego]] [[1998]] roku w [[Ramat Gan]]ie w wygranym 2:1 meczu towarzyskim przeciwko [[Reprezentacja Izraela w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Izraela]], zmieniając w 46. minucie [[Adam Matysek|Adama Matyska]]<ref name="jerzydudek.eu">[http://www.jerzydudek.eu/kalendarium.html Kalendarium – Oficjalna strona Jerzego Dudka]</ref>. Za kadencji selekcjonera [[Janusz Wójcik|Janusza Wójcika]] rozegrał jeszcze jeden mecz – dnia [[18 sierpnia]] [[1999]] roku w [[Warszawa|Warszawie]] mecz towarzyski przeciwko [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Hiszpanii]], gdzie w 53. minucie ponownie zastąpił [[Adam Matysek|Adama Matyska]], który zakończył się porażką ''Biało-Czerwonych'' 1:2.

Po przejęciu w [[1999]] roku przez [[Jerzy Engel|Jerzego Engela]] stanowiska selekcjonera [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] Jerzy Dudek został podstawowym bramkarzem drużyny. Zagrał on we wszystkich 10 meczach [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002 (eliminacje strefy UEFA)|eliminacyjnych mistrzostw świata 2002]], z czego 9 meczów rozegrał w pełnym wymiarze czasowym (wyjazdowy mecz z [[Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn|Norwegią]] zaczynał z ławki rezerwowych, w 66. minucie meczu zastąpił [[Adam Matysek|Adama Matyska]]). [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] wygrała swoją grupę eliminacyjną i pierwszy raz od [[1986]] roku awansowała na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|mistrzostwa świata 2002]] w [[Korea Południowa|Korei Południowej]] i [[Japonia|Japonii]], podczas którego ''Biało-Czerwoni'' po dwóch porażkach z [[Reprezentacja Korei Południowej w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Korei Południowej]] (0:2) i [[Reprezentacja Portugalii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Portugalii]] i zwycięstwie z [[Reprezentacja Stanów Zjednoczonych w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Stanów Zjednoczonych]] (3:1) zajęli ostatnie 4. miejsce w Grupie D i zakończyli swój udział w turnieju po fazie grupowej, a Dudek wystąpił w dwóch pierwszych meczach, w których puścił 6 bramek, a podczas meczu z [[Reprezentacja Stanów Zjednoczonych w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Stanów Zjednoczonych]] w bramce ''Biało-Czerwonych'' stanął [[Radosław Majdan]].

Jerzy Dudek wystąpił w 7 meczach [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006 (eliminacje strefy UEFA)|eliminacyjnych mistrzostw świata 2006]], jednak pod koniec eliminacji z powodu kontuzji w ostatnich meczach bronił już [[Artur Boruc]]. Jednak z powodu niestabilnej sytuacji w klubie [[Liverpool F.C.|Liverpool]] selekcjoner [[Paweł Janas]] nie powołał Dudka na [[Mistrzostwa Świata 2006 w Piłce Nożnej 2006|turniej]], co wywołało niezadowolenie wśród kibiców, które okazali podczas dnia [[30 maja]] [[2006]] roku podczas przegranego 1:2 meczu towarzyskiego z [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Kolumbii]] na [[Stadion Śląski|Stadionie Śląskim]] w [[Chorzów|Chorzowie]], gdy po puszczonej bramce przez [[Tomasz Kuszczak|Tomasza Kuszczaka]] kibice skandowali jego Jerzego Dudka.

Jerzy Dudek dnia [[16 listopada]] [[2005]] roku podczas wygranego 3:1 meczu towarzyskiego z [[Reprezentacja Estonii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Estonii]] w [[Ostrowiec Świętokrzyski|Ostrowcu Świętokrzyskim]] po raz pierwszy został kapitanem ''Biało-Czerwonych''. Po [[Mistrzostwa Świata 2006 w Piłce Nożnej|mistrzostwach świata 2006]] wystąpił w dwóch spotkaniach [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] prowadzonej przez selekcjonera [[Leo Beenhakker]]a: w przegranym 0:2 meczu towarzyskim z [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Danii]] dnia [[16 sierpnia]] [[2006]] roku w [[Odense]] i w pierwszym przegranym 1:3 meczu [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008 (eliminacje)|eliminacyjnym mistrzostw Europy 2008]] z [[Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Finlandii]] dnia [[2 września]] [[2006]] roku w [[Bydgoszcz]]y. Następny mecz w [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] Jerzy Dudek rozegrał dnia [[14 października]] [[2009]] roku na [[Stadion Śląski|Stadionie Śląskim]] w [[Chorzów|Chorzowie]] za kadencji tymczasowego selekcjonera [[Stefan Majewski (piłkarz)|Stefana Majewskiego]], kiedy to ''Biało-Czerwoni'' przegrali 0:1 w meczu [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010 (eliminacje strefy UEFA)|eliminacyjnym mistrzostw świata 2010]] z [[Reprezentacja Słowacji w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Słowacji]].

Dnia [[20 lutego]] [[2013]] roku prezes [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]] [[Zbigniew Boniek]] i selekcjoner [[Waldemar Fornalik]] podjęli decyzję o zorganizowaniu dla Jerzego Dudka pożegnalnego meczu w [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]]. Dnia [[4 czerwca]] [[2013]] roku na stadionie [[Cracovia (piłka nożna)|MKS Cracovii]] w [[Kraków|Krakowie]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacja Polski]] rozegrała mecz towarzyski z [[Reprezentacja Liechtensteinu w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Liechtensteinu]], który zakończył się zwycięstwem ''Biało-Czerwonych'' 2:0, a Jerzy Dudek wystąpił w nim z numerem „60” na koszulce i był kapitanem drużyny, grał do 34. minuty i został zmieniony przez [[Artur Boruc|Artura Boruca]]<ref>[http://archive.is/aG1TC Polska – Liechtenstein]</ref>, dzięki czemu rozegrał swój 60. mecz w [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] oraz dołączył do [[Klub Wybitnego Reprezentanta|Klubu Wybitnego Reprezentanta]]. Jednocześnie stał się najstarszym [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentantem Polski]] w historii (w dniu meczu miał 40 lat i 73 dni), bijąc rekord [[Władysław Szczepaniak|Władysława Szczepaniaka]], który swój ostatni mecz w [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] rozegrał w [[1947]] roku, mając 37 lat i 118 dni.

* [[Plebiscyt Piłki Nożnej|Piłkarz Roku ("Piłka„Piłka Nożna"Nożna”)]]: [[2000]]

* [[Plebiscyt redakcji Sportu|Piłkarz Roku ("Sport"„Sport”)]]: [[2000]], [[2001]]

W [[2000]] roku wygrał [[Plebiscyt "Piłki„Piłki Nożnej"Nożnej”]] na najlepszego piłkarza. Rok później otrzymał Piłkarskiego Oskara, przyznawanego przez [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]] i [[Canal+ (Polska)|Canal Plus]]. Dwukrotnie z rzędu był wybierany najlepszym polskim zawodnikiem w [[Plebiscyt redakcji Sportu|plebiscycie redakcji "Sportu"„Sportu”]]: w [[2000]] i [[2001]] roku. W [[2006]] roku zajął ósme miejsce w [[Plebiscyt Przeglądu Sportowego 2005|Plebiscycie Przeglądu Sportowego na 10. Najlepszych Sportowców Polski]]. W [[Marzec 2012|marcu 2012]] roku wyróżniono go nagrodą Solidarni w [[Sport|sporcie]].