Zico: Różnice pomiędzy wersjami

Jego wpływ na wzrost zainteresowania [[piłka nożna|futbolem]] w [[Japonia|Japonii]] cały czas wzrastał. Jego imieniem nazywano place i ulice, stawiano mu pomniki, nakręcono o nim film. Zico użyczył sylwetki do promocji azjatyckiej wersji gry na konsole [[Pro Evolution Soccer|Winning Eleven]]. W lipcu 2002 roku zastąpił [[Philippe Troussier|Philippe’a Troussiera]] na stanowisku trenera selekcjonera piłkarskiej [[Reprezentacja Japonii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Japonii]]. Po niepewnych początkach i pojawiających się plotkach o jego odejściu, m.in. dziwnej propozycji z [[Anglia|angielskiego]] amatorskiego klubu [[Garforth Town]] (który na miesiąc zatrudnił [[Sócrates]]a), aby wrócić na boisko, Zico pozostał przy pracy selekcjonera i wygrał lokalny [[Kirin Cup]] w 2004 roku. W 2004 wywalczył również tytuł mistrza [[Azja|Azji]] na [[Puchar Azji w Piłce Nożnej 2004|Pucharze Azji]] po finale z [[Reprezentacja Chin w piłce nożnej mężczyzn|Chinami]], wygranym 3:1. W 2005 jego zespół nie wyszedł z grupy podczas [[Puchar Konfederacji w piłce nożnej 2005|Pucharu Konfederacji w Niemczech]]. Zico pomógł też [[Reprezentacja Japonii w piłce nożnej mężczyzn|Japończykom]] w awansie do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|Mistrzostw Świata 2006]], na których przegrał pierwszy mecz z [[Reprezentacja Australii w piłce nożnej mężczyzn|Australią]] 1:3. Trener złożył dymisję po zakończeniu turnieju w [[Niemcy|Niemczech]].