Próżnia: Różnice pomiędzy wersjami

Istnienie i sposób rozumienia pojęcia próżni zmieniało się w [[historia fizyki|historii fizyki]]. W starożytnej koncepcji [[atomizm|atomistycznej]] [[Leukippos]]a i [[Demokryt]]a materialne atomy poruszały się w próżni<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Reale |imię=Giovanni |tytuł=Historia filozofii starożytnej |tom=1 |wydawca=Wydawnictwo KUL |miejsce=Lublin |rok=1994 |strony=192–193}}</ref>. Z kolei [[Arystoteles]] uznawał, że próżnia jest niemożliwa, jest bowiem niebytem. Ruch ciał oznacza przesuwanie jednych rodzajów rzeczy (np. powietrza) i zastępowanie ich innymi (np. poruszanym ciałem). Jedno ciało zastępuje inne ciało, a pomiędzy nimi nie ma żadnych przerw<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Reale |imię=Giovanni |tytuł=Historia filozofii starożytnej |tom=2 |wydawca=Wydawnictwo KUL |miejsce=Lublin |rok=2001 |strony=443}}</ref>. Jego następcom przypisuje się znane powiedzenie ''natura nie znosi próżni'' ([[horror vacui]]). Atomizm, wraz z uznaniem istnienia próżni, przyjmowany był m.in. przez [[epikureizm|epikurejczyków]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Reale |imię=Giovanni |tytuł=Historia filozofii starożytnej |tom=3–4 |wydawca=Wydawnictwo KUL |miejsce=Lublin |rok=1999 |strony=218}}</ref>. Poglądem dominującym, aż do XVI w. był jednak [[arystotelizm]]. Problem próżni był również jednym z najważniejszych w [[filozofia średniowieczna#filozofia przyrody|w średniowiecznej filozofii przyrody]] (m.in. [[Jan Buridan]]), gdzie łączono go z problematyką Boskiej władzy (czy Bóg może stworzyć próżnię?)<ref>{{cytuj książkę |tytuł=The Cambridge Companion to Medieval Philosophy |inni=A.S. McGrade (ed.) |autor r=Edith Dudley Sylla |rozdział=Creation and Nature |wydawca=Cambridge University Press |rok= 2003 |strony=184–187}}</ref>.