Chengdu J-20: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Tokyotown8 (dyskusja | edycje) →Historia: drobne redakcyjne |
Tokyotown8 (dyskusja | edycje) →Konstrukcja: drobne merytoryczne |
||
Linia 87:
Po obu stronach kadłuba, tuż za kabiną pilota znajdują się prostokątne, ustawione skośnie względem płaszczyzny pionowej kadłuba, wloty powietrza do silników. Są one dość szeroko rozstawione względem silników co sprzyja schowaniu ich turbin, generujących silne echo radarowe. Na kadłubie tuż przed wlotami w ich górnej części umieszczono regulatory przepływu powietrza do wlotów. Dodatkowo zmniejszają one echo radiolokacyjne jakie generują wloty powietrza do silników. W pobliżu wlotów umieszczono również klapy zapobiegające [[pompaż]]owi silników. Kadłub o trapezowym przekroju z krótszą podstawą. Jego przód ma poziomą krawędź zmniejszającą echo radiolokacyjne maszyny. Mocno nachylone krawędzie boczne kadłuba również sprzyjają zmniejszeniu echa radarowego. Kroplowa osłona kabiny odchylana w całości do tyłu.
Samolot ma proste, trójpodporowe, chowane [[Podwozie (lotnictwo)|podwozie]] z przednim podparciem. Przednie koło chowa się do wnęki w kadłubie, główne – do wnęk po bokach kadłuba. Na kadłubie pomiędzy silnikami umieszczono komorę ze spadochronem hamującym. Nie jest jasne, jakie silniki zastosowano w prototypach. Prawdopodobnie były to rosyjskie AL-31F (możliwe jest również, że są to silniki w wersji FN) o ciągu 123 kN lub AL-37FU o ciągu (z dopalaniem) 145 kN lub chińskie WS-10G o ciągu 130 kN. Żaden z nich nie jest na tyle mocny, aby zapewnić dość dużej i ciężkiej konstrukcji (szacunkowa masa samolotu wynosi około 40 ton) jaką jest J-20 odpowiednią prędkość naddźwiękową bez użycia dopalaczy.
Uzbrojenie będzie przenoszone w wewnętrznych komorach uzbrojenia, lecz dość duży prześwit między dolną krawędzią kadłuba a ziemią sugeruje również możliwość zastosowania uzbrojenia podwieszanego na zewnętrznych węzłach.
| |||