Paweł Ksawery Brzostowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa przek., WP:SK, drobne techniczne
Linia 1:
{{Duchowny infobox
|imię i nazwisko = Paweł Ksawery Brzostowski
|imię i nazwisko oryginalne =
|imię przybrane =
|imię przybrane oryginalne =
|tytuł =
|grafika = Pavał Ksavery Bžastoŭski. Павал Ксавэры Бжастоўскі (XVIII).jpeg
|herb = POL COA Strzemię.svg
|dewiza =
|dewiza - j. polski =
|państwo =
|data urodzenia = [[30 marca]] [[1739]]
|miejsce urodzenia = [[Mosarz]]
Linia 20:
|wyznanie = [[Kościół katolicki|katolickie]]
|kościół = [[Kościół łaciński|łaciński]]
|inkardynacja =
|data ślubów zakonnych =
|data diakonatu =
|data ordynacji =
|data święceń = 1755
|data nominacji =
|data sakry =
|data patriarchatu =
|data kreacji =
|papież kreujący =
|kościół tytularny =
|data pontyfikatu =
|odznaczenia ={{order|PL-OŚS|1}}
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|wikinews =
|www =
}}
'''Paweł Ksawery Brzostowski''' [[Strzemię (herb szlachecki)|herbu Strzemię]], ps. i krypt.: ''Jeden domowy przyjaciel; P. X. B. R. W. X. L. K. O. P.'' (ur. [[30 marca]] [[1739]] w [[Mosarz]]u<ref>{{SgKP|VI|691|Masarz}}</ref> w [[Powiat dziśnieński|powiecie dzisieńskim]], zm. [[17 listopada]] [[1827]] w [[Rukojnie (gmina)|Rukojniach]]) – polski duchowny rzymskokatolicki, [[pisarz wielki litewski]] w 1762 roku, duchowny [[referendarz wielki litewski]] w latach 1774-1787, [[kanonik]] [[Wilno|wileński]] w latach 1755-1773<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy”. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 202.</ref>, publicysta i tłumacz.
 
== Życiorys ==
Syn [[Józef Brzostowski (starostazm. bystrzycki1745)|Józefa]], pisarza wielkiego litewskiego, starosty bystrzyckiego, i Ludwiki z Sadowskich. Brat Roberta, kasztelana płockiego oraz [[Stanisław Brzostowski|Stanisława]], [[Województwo inflanckie|wojewody inflanckiego]]. Wyświęcony na księdza, w roku 1755 otrzymał kanonię wileńską. Przez 4 lata (1758-1762) studiował teologię w [[Rzym]]ie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko r = | imię r = | autor link = | rozdział = T. 4: Oświecenie | tytuł = Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1966 | strony = 331| isbn =}}</ref>. Powrócił do Polski i wkrótce potem (1762) został mianowany pisarzem wielkim litewskim, a jednocześnie z wyboru kapituły został deputatem na [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego]].
 
W 1764 roku był członkiem [[Wojna domowa w Rzeczypospolitej (1764)|konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 60.</ref>.
 
Na zakupionych (1767) przez siebie dobrach Merecz w okolicy [[Turgiele|Turgiel]] pod Wilnem, założył na ich obszarze (nazwanym przez niego później [[Pawłowo (Litwa)|Pawłowem]]) państwo włościańskie – [[Rzeczpospolita Pawłowska|Rzeczpospolitą Pawłowską]]. W tym samym roku został kawalerem [[Order Świętego Stanisława|Orderu Świętego Stanisława]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, [[Warszawa]] 2006, s. 179.</ref>. W swej ''rzeczypospolitej włościańskiej'' nadał chłopom wolność, a władzę przekazał w ręce tamtejszej gminy. Sejm akt ten zatwierdził w roku 1791.