Bateria artylerii nr 31 (XXXI) im. Heliodora Laskowskiego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
m →‎Bateria po wojnie: poprawa linków
Linia 39:
== Bateria po wojnie ==
[[Plik:Gdynia, Muzeum Marynarki Wojennej - fotopolska.eu (263025).jpg|thumb|Armata w [[Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni]]]]
Po II wojnie światowej, w oparciu o stanowiska dział dawnej 31. Baterii została w 1946 zorganizowana 2 Bateria 13 Samodzielnego Dywizjonu Artylerii Nadbrzeżnej. Pierwszym dowódcą Dywizjonu został przedwojenny dowódca baterii – kmdr. ppor. [[Zbigniew Przybyszewski]], który wkrótce jednak został usunięty, a następnie stracony w ramach represji [[stalinizm]]u. W okresie 1948-1949 zbudowano dodatkowe stanowisko ogniowe, a działa 152 mm Boforsa zamieniono na radzieckie działa B-13 kalibru 130 mm (co wymagało przebudowy stanowisk, m.in. podwyższenia podłogi przez ułożenie 40 cm warstwy mieszanki betonowej). W 1950 rozwiązano dywizjon, a na jego miejsce utworzono Baterię Artylerii Stałej (BAS) i otrzymała nazwę 13 BAS. Bateria ta funkcjonowała do [[1976]] roku, kiedy to ostatecznie zrezygnowano w Polsce z artylerii nadbrzeżnej.
 
Zachowały się przebudowane stanowiska baterii, znajdujące się na terenie wojskowym w Helu oraz dwie oryginalne armaty 152 mm. Jedna z armat znajduje się w [[Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni]] (wystawa plenerowa), a druga w [[Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie]].