Jan Mrozowicki (1910–1972): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Obizorowic (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
→Życiorys: , |
||
Linia 35:
== Życiorys ==
Urodził się 15 marca 1910 roku w [[Korabniki|Korabnikach]], majątku rodziców<ref name=":0">{{Cytuj książkę |autor = |tytuł = Encyklopedia Gdyni|miejsce= Gdynia|data=2006|strony= 481}}</ref>, jako najstarszy syn [[Adam Kazimierz Mrozowicki|Adama Kazimierza]], ziemianina i [[Zofia Żelska-Mrozowicka|Zofii Janiny Żelskiej]] z Husiatyna<ref name=":0" /><ref>{{Cytuj książkę |autor = |tytuł = Encyklopedia Gdyni|miejsce= Gdynia|data= 2006|strony= 984}}</ref>. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], w której w 1914 roku poległ jego ojciec, porucznik rezerwy artylerii armii austriackiej, matka sprzedała Korabniki<ref name=psb>{{Cytuj książkę |autor = |tytuł = Polski Słownik Biograficzny| tom=XXII|data= 1977|strony= 208–209}}</ref>. Następnie przebywał z matką i braćmi w: Krakowie, Oksywiu k/Gdyni i Rabce. Ukończył [[Korpus Kadetów Nr 1|Korpus Kadetów nr 1]] we Lwowie, uzyskując maturę w 1929 roku<ref>{{Cytuj książkę|autor = |tytuł = Księga pamięci kadetów II Rzeczypospolitej|miejsce= Warszawa | strony= 269 |data =2001}}</ref><ref>{{Cytuj książkę|autor = |tytuł = Księga pamięci kadetów II Rzeczypospolitej. Aneks|miejsce= Warszawa | strony= 75–76 |data =2006}}</ref>, po której został podchorążym w [[Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej|Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Toruniu]], następnie studiował w [[Uniwersytet Morski w Gdyni|Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni]], którą ukończył w 1934 roku, uzyskując dyplom porucznika żeglugi małej<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Awanse w polskiej marynarce handlowe |url = http://www.kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=189571|czasopismo = Dzień Bydgoski |wydanie = 283 |wolumin = 6 |strony = 7 |data = 1934-12-13}}</ref>. W 1939 roku został porucznikiem żeglugi wielkiej<ref>Dziennik Bydgoski nr 53/1939 z dnia 5.03.1939.</ref>. Podjął początkowo pracę w [[Urząd Morski w Gdyni|Urzędzie Morskim w Gdyni]], a następnie został oficerem kompanii żeglugowej [[Gdynia–Ameryka Linie Żeglugowe]], gdzie między innymi był oficerem transatlantyka [[SS Pułaski]]. Parał się w tym czasie również publicystyką, publikując artykuły m.in. w: „[[Latarnia Morska|Latarni Morskiej]]”, poświęcone konieczności aktywizacji kapitału w żegludze<ref>„Inicjatywa prywatna w żegludze a kapitał” – Latarnia Morska 1935/38.</ref><ref>Gdańskie Zeszyty Humanistyczne: Historia, Wydania 5-8, Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Gdańsk 1965 s. 50.</ref> i „Ilustrowanym Magazynie Tygodniowym AS.”<ref>„Na błękitnym ekranie”, AS Ilustrowany Magazyn Tygodniowy, nr 12/1935 z dnia 19.05.1935.</ref>
Uczestniczył w [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na morzu pod polską banderą i pod dowództwem [[Admiralicja brytyjska|Admiralicji brytyjskiej]], jako II, a następnie I oficer marynarki handlowej polskich statków, które pełniły funkcje transportowców wojennych: [[SS Cieszyn|SS „Cieszyn”]], [[SS Lublin|SS „Lublin”]], [[MS Morska Wola|MS „Morska Wola”]], [[SS Białystok|SS „Białystok”]] oraz [[SS Tobruk|SS „Tobruk”]] i [[MS Sobieski|MS „Sobieski”]]. Wybuch wojny 1 września 1939 roku zastał go w Antwerpii, na stanowisku II oficera, na pokładzie statku SS „Cieszyn”. Po kapitulacji Francji jego statek 22 czerwca 1940 roku znalazł się w porcie [[Kaolack]] na rzece [[Saloum (rzeka)|Saloum]] w [[Senegal]]u w ówczesnej [[Francuska Afryka Zachodnia|Francuskiej Afryce Zachodniej]] i w następnym tygodniu został internowany przez rząd Vichy. W nocy 9 lipca 1940 roku SS „Cieszyn”, razem ze statkiem SS „Śląsk”, który był również internowany w Kaolacku, dokonał brawurowej ucieczki pod ogniem artylerii francuskiej, podczas której Mrozowicki się odznaczył. W dniu 20 marca 1941 roku w kanale [[La Manche]] nieopodal [[Falmouth (Anglia)|Falmouth]] „Cieszyn” został zaatakowany przez dwa samoloty niemieckie i zatopiony. Mrozowicki został wówczas ranny, ale zdołał się uratować. Po rekonwalescencji został zaokrętowany na SS „Lublin”. W 1942 roku uzyskał dyplom kapitana żeglugi wielkiej i w tymże roku rozpoczął służbę na statku MS „Morska Wola”, który pełnił służbę w konwojach atlantyckich. Za udział w tych konwojach został odznaczony przez władze brytyjskie [[Atlantic Star]]. W połowie 1943 roku został zaokrętowany w Londynie, jako I oficer, na nowo nabyty przez armatora Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe, statek SS „Białystok”, który wziął udział we wrześniu 1943 roku w wyzwoleniu Włoch, za co został odznaczony [[Italy Star]]. Następnie pływał jako starszy oficer na MS „Sobieski”, który po [[Operacja Overlord|lądowaniu wojsk alianckich w Normandii]] przez 6 miesięcy przewoził oddziały bojowe z Anglii do Francji i na nim pływał do końca wojny. Za swój udział w wojnie na morzu został odznaczony przez władze polskie trzykrotnie [[Medal Morski|Medalem Morskim – Polska Swojemu Marynarzowi]] (z trzema okuciami) oraz przez władze brytyjskie: [[War Medal 1939–1945]] i [[1939–1945 Star]]<ref name=":0" /><ref>Mirosław Azembski, Mój kapitan, Warszawa 1964.</ref><ref>Jan Mrozowicki, Konwój w nieznane, Gdańsk 1969.</ref>.
| |||