Fairey Firefly: Różnice pomiędzy wersjami

W lutym 1955 roku indyjska marynarka zakupiła, pochodzące z nadwyżek sprzętowych, dwa samoloty Fairey Firefly Mk.I, w wersji zmodernizowanej pod kątem możliwości holowania rękawów służących do treningu strzeleckiego. W maju tego samego roku pozyskano kolejne trzy maszyny a w grudniu 1958 roku następne pięć ale tym razem w wersji Fairey Firefly Mk.IV. Samoloty weszły w skład 550. Dywizjonu<ref>Krzysztof Kubiak, ''Indyjskie lotnictwo pokładowe w wojnach z Pakistanem'', „Lotnictwo”, nr 4 (2018), s. 68-80, {{ISSN|1732-5323}}</ref>.

 

[[File:Fairey Firefly ExCC.jpg|left|thumb|Firefly Mk IV na pokładzie lotniskowca]]

Samolot Fairey Firefly F Mk I był dwumiejscowym pokładowym samolotem myśliwskim, [[dolnopłat]]em o konstrukcji metalowej. [[Podwozie (lotnictwo)|Podwozie]] klasyczne – chowane w locie. Napęd silnik rzędowy, śmigło trójłopatowe.

 

W kadłubie za silnikiem mieściła się kabina pilota, za nią znajdował się zbiornik paliwa o pojemności 664 dm³, dalej kabina obserwatora, w której za fotelem we wnęce przewidziano miejsce dla kamery fotograficznej F.24. W każdym skrzydle, przy kadłubie, między krawędzią natarcia a przednim dźwigarem, wnętrze zajmował zbiornik paliwa o pojemności 104,5 dm³; na zewnątrz wnęk podwozia wmontowano działka. Pod każdym skrzydłem na zamkach można było podwieszać 1 [[bomba lotnicza|bombę]] i 4 [[Niekierowany lotniczy pocisk rakietowy|niekierowane pociski rakietowe]]. W połowie rozpiętości prawego skrzydła w krawędzi natarcia umieszczono kamerę fotograficzną G.45.

{{Brytyjskie samoloty wojskowe 2WŚ}}