Skrajna Turnia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Góra infobox}}
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 14:
|commons = Category:Skrajna Turnia
}}
'''Skrajna Turnia''' ([[język słowacki|słow.]] ''Krajná kopa'', [[język niemiecki|niem.]] ''Randturm'', [[język węgierski|węg.]] ''Szélső-torony''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>, 2097&nbsp;m [[n.p.m.]]) – pierwszy od zachodu szczyt w osi [[Grań Tatr Wysokich|Grani Tatr Wysokich]] (najbardziej na zachód położonym szczytem [[Tatry Wysokie|Tatr Wysokich]] jest [[Brdarowa Dzwonnica]])<ref>{{Cytuj książkę|imię=Grzegorz |nazwisko=Barczyk |imię2=Ryszard |nazwisko2=Jakubowski |imię3=Adam |nazwisko3=Piechowski |imię4=Grażyna |nazwisko4=Żurawska |tytuł=Bedeker Tatrzański, str. 59 |rok=2000 |wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN |miejsce=Warszawa |isbn= 83-01-13184-5}}</ref>, położony pomiędzy [[Liliowe (Tatry)|przełęczą Liliowe]] a [[Skrajna Przełęcz|Skrajną Przełęczą]], znajdujący się w [[grań Tatr Wysokich|głównej grani Tatr]]. Następnym szczytem w tym grzbiecie w kierunku na wschód jest [[Pośrednia Turnia]], a potem [[Świnica]]. Przez szczyty te i przełęcze przebiega [[granica polsko-słowacka]]<ref name=Polkart>{{cytuj książkę|tytuł=Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25&nbsp;000|miejsce=Warszawa |rok=2005/06|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-26-8}}</ref>. Skrajna Turnia zbudowana jest z [[granitoidy|granitoidów]]. [[Ludwik Zejszner]] w 1850 r. pisał o niej: „''...leży w środku pasma tatrowego i stanowi granicę petrograficzną dla granitu.''”<ref>{{cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Po stronie słowackiej zbocza Skrajnej Turni opadają do [[Dolina Walentkowa|Doliny Walentkowej]], po stronie polskiej do [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]]. Od strony Doliny Gąsienicowej zbocza części wierzchołkowej są strome, przecięte żlebem tworzącym u podstawy duży [[stożek piargowy]]<ref name=Polkart/>.
 
Na szczyt od dawna wchodzili górale. Prawdopodobnie był na nim około 1805 roku [[Stanisław Staszic]], na pewno zaś 16 lipca 1867 roku [[Eugeniusz Janota]] z towarzyszami. Pierwsze zanotowane wejście zimą: [[Mychajło Bojczuk]] i [[Mariusz Zaruski]] w 1904 roku<ref name=whp>{{Cytuj książkę |nazwisko=Paryski |imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski |tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część I. Liliowe – Mały Kościelec |data=1951 |wydawca=Sport i Turystyka |miejsce=Warszawa}}</ref>.