Inge I Garbaty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Dodano poprzednika, współrządców oraz następcę Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linki wewnętrzne oraz wykonuje drobne zmiany typograficzne i technicznne.. |
||
Linia 11:
|dewiza =
|1. tytuł = [[Władcy Norwegii|król Norwegii]] (do 1157 razem z braćmi, do 1161 z [[Haakon II Barczysty|Haakonem II Barczystym]]
|1. od =
|1. do =
|1. koronacja =
|1. poprzednik = [[Harald IV Gille]]
Linia 41:
Urodzony w [[1135]] roku, syn [[Władcy Norwegii|króla Norwegii]] [[Harald IV Gille|Haralda IV Gille]] (zm. [[1136]]) i Ingrid ks. szwedzkiej (zm. po [[1161]]), córki Rangvalda, syna [[Władcy Szwecji|króla Szwecji]] [[Inge I Starszy|Inge I Starszego]] z rodu Stenkila (zmarł po [[1112]]). Imię otrzymał po dziadku swej matki. Był jedynym prawowitym synem króla Norwegii Haralda IV, a przyrodnim bratem [[Sigurd II Gęba|Sigurda II Gęby]] i [[Eystein II|Eysteina II]]. W 1136 r. został władcą krainy [[Viken]] (południowo-wschodnia część kraju wokół Oslofjord), a po śmierci swego ojca, zamordowanego przez uzurpatora [[Sigurd III Zły Diakon|Sigurda III Złego Diakona]], został obwołany królem Norwegii. Faktyczną władzę podczas małoletniości króla sprawował [[regent]] Ogmund Dreng, który walczył z pretendentami do korony: Sigurdem III i jego sojusznikiem [[Magnus IV Ślepy|Magnusem IV Ślepym]]. Po trwających trzy lata walkach Sigurd III i Magnus IV zostali pokonani w bitwie pod Holmengra ([[1139]]), gdzie Magnus IV zginął, a Sigurd III został wzięty do niewoli i wkrótce zamordowany.
Po kilku latach spokoju w królestwie rozpoczęły się walki między królem Inge a jego przyrodnimi braćmi, którzy formalnie również nosili tytuły królewskie. Bratobójcze walki doprowadziły do podziału kraju między braci (Sigurd II w płd. części kraju, Eystein II w krainie [[Trondelag]]), jednak król Inge I zachował władzę zwierzchnią. Za czasów króla w [[1152]] roku wcześniejsze biskupstwo w Nidaros (dzisiejsze [[Trondheim]]), stolicy państwa do 1217, zostało podniesione do rangi [[arcybiskupstwo|arcybiskupstwa]], co oznaczało uniezależnienie się Kościoła norweskiego od duńskiej archidiecezji z siedzibą w [[
W następnych latach Inge I, dążąc do zdobycia pełnej władzy w kraju, zabił obu swych przyrodnich braci (Sigurda II w [[1155]], Eysteina II w [[1157]]), potem jednak musiał walczyć ze swymi bratankami: [[Haakon II Barczysty|Haakonem II Barczystym]] i [[Sigurd Markusfostre|Sigurdem Markusfostre]], którzy pokonali króla w bitwie pod [[Oslo]] 4 lutego [[1161]], podczas której Inge poległ. Po śmierci Inge I królem Norwegii został Haakon II Barczysty.
| |||