Wikipedia

Wolni Strzelcy i Partyzanci Francuscy: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Symbolika organizacji: drobne techniczne
Linia 67:
 
Organem prasowym FTPF była gazeta "Chasser l’envahisseur", którą od stycznia 1942 do wyzwolenia wydano w 62 egzemplarzach (istniały także odmiany regionalne).
 
== Upamiętnienie ==
Wolni Strzelcy i Partyzanci zostali powojnie uhonorowani we całej Francji licznymi tablicami pamiętkowymi i pomnikami. Ich bojownicy zostali odznaczeni za walkę w Ruchu Oporu państwowymi odznaczeniami min. [[Krzyż Wojenny (Francja)|Krzyżem Wojennym]] i [[Medal Ruchu Oporu|Medalem Francuskiego Ruchu Oporu]]. Najaktywniejsi i najbardziej zasłużeni otrzymali [[Legia Honorowa|Legię Honorową]] i [[Order Wyzwolenia]].
 
Wielu partyzantów, sabotażystów i konspiratorów FTPF wydało po wojnie wspomnienia min. kpt. [[Paul Cribeillet]] ps. "Grillon" ("Zycie i walka partyzantów", 1947<ref>Wydana w Polsce w 1951</ref><ref>https://www.abebooks.fr/rechercher-livre/titre/vie-et-combats-de-partisans/auteur/cribeillet/</ref>). Bojownicy FTP stali się także bohaterami wielu powieści (min. "Gdzieś we Francji" [[Andrzej Przypkowski|Andrzeja Przypkowskiego]]<ref>http://lubimyczytac.pl/ksiazka/101666/gdzies-we-francji</ref> i "Czerwone maquis z Chamonix" Krzysztofa Próchnickiego<ref>http://lubimyczytac.pl/ksiazka/166952/czerwone-maquis-z-chamonix</ref>), filmów (min. "Czy Paryż płonie?" René Clément'a<ref>https://www.filmweb.pl/film/Czy+Paryż+płonie-1966-8541</ref> i "Bojownicy z czerwonego afisza" Robert'a Guédiguian'a<ref>https://www.filmweb.pl/film/Bojownicy+z+czerwonego+afisza-2009-486595</ref>), spektakli teatralnych i seriali telewizyjnych (min. "Un village français"<ref>https://www.imdb.com/title/tt1288631/</ref> i "Résistance "<ref>https://www.imdb.com/title/tt3587846/</ref>).
 
Komunistyczny Ruch Oporu został sparodiowany w brytyjskim sitcomie pt. [[’Allo ’Allo!]]. Pojawia się tam działający w rejonie niewielkiego [[Nouvion]] oddział komunistyczny złożony wyłącznie z kobiet (podobnie jak oddział gaullistów [[Michelle Dubois]]), którym dowodzą [[Denise Laroque]] i [[Louise (’Allo ’Allo!)|Louise]]. Obie działaczki charakteryzuje niezwykła bezwzględność i miłość do [[René Artois]] - właściciela [[Café René]]i współpracownika gaullistów o pseudonimie "Nocny Jastrząb"<ref>https://www.filmweb.pl/Allo.Allo</ref><ref>https://www.imdb.com/title/tt0086659/</ref>.
 
== Przypisy ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wolni_Strzelcy_i_Partyzanci_Francuscy”