Rudki (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Miejscowość infobox}} |
dodanie endonimu |
||
Linia 2:
{{Miejscowość infobox
|nazwa = Rudki
|nazwa oryginalna = Рудки
|zdjęcie = Rudkiratusha.jpg
|opis zdjęcia = Ratusz miejski
Linia 51:
Od 1 listopada 1918 do maja 1919 pod administracją [[Zachodnioukraińska Republika Ludowa|Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej]], od maja 1919 do 15 marca 1923 pod tymczasową administracją [[II Rzeczpospolita|Polski]], zatwierdzoną przez [[Konferencja pokojowa w Paryżu (1919)|paryską konferencję pokojową]] 26 czerwca 1919. Suwerenność Polski nad terytorium [[Galicja Wschodnia|Galicji Wschodniej]] [[Rada Ambasadorów]] uznała 15 marca 1923.
Od roku [[1872]] przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą [[Lwów]] z [[Budapeszt]]em tzw. [[Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna]]. W roku [[1880]] było w miasteczku 2582 mieszkańców (w tym m.in. 1352 Żydów, 945 Polaków).
Do roku [[1918]] Rudki były miastem powiatowym oraz siedzibą starostwa w austriackiej prowincji [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicja]], a w czasie [[Dwudziestolecie międzywojenne|dwudziestolecia międzywojennego]] siedzibą władz powiatowych i sądu powiatowego (sąd okręgowy miał siedzibę w [[Sambor (miasto)|Samborze]]).
Do roku [[1939]] Rudki pozostawały w posiadaniu rodu Fredrów. W roku [[1993]] w kościele parafialnym w Rudkach złożono ponownie prochy rodziny Fredrów.
Linia 61:
Po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] 17 września 1939 r. miasto zostało okupowane przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] i [[aneksja|anektowane]] przez ZSRR. W obliczu ataku Niemiec na ZSRR, według świadectwa polskiego prawdopodobnie 26 czerwca 1941 [[NKWD]] zamordowało w więzieniu w Rudkach przetrzymywane tam osoby, a ich zwłoki przewieziono do pobliskiego lasku. Odnaleziono później dziewięć zwłok, z których rozpoznano cztery, przeważnie aresztowanych po 22 czerwca przedstawicieli miejscowej inteligencji. Część więźniów zdołała uwolnić się i uciec, kiedy NKWD na jakiś czas opuściła więzienie. Wkrótce potem enkawudziści wrócili na krótko i w odwecie mścili się na okolicznej ludności. Źródła niemieckie oszacowały liczbę ofiar NKWD w Rudkach i pobliskim [[Komarno (miasto)|Komarnie]] na około dwieście. Większość tych ofiar stanowiły osoby narodowości ukraińskiej, ale także Polacy<ref>[[Aleksander Szumański]], [http://niepoprawni.pl/blog/2171/nie-tylko-we-lwowie-bez-trumien-i-krzyzy-z-ludobojstwem-w-tle ''Bez trumien i krzyży, z ludobójstwem w tle'']</ref>.
Pod [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacją niemiecką]] w latach 1941–1944 Rudki zostały pozbawione praw miejskich, stając się siedzibą [[gmina Rudki|gminy wiejskiej Rudki]]<ref>[http://wiki-de.genealogy.net/w/index.php?title=Datei:Generalgouv_gemeindevz_1943.djvu&page=1
Po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku III Rzeszy na ZSRR]] od czerwca 1941 do lipca 1944 pod okupacją [[Wehrmacht]]u, wcielony do [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]] w składzie [[Dystrykt Galicja|Dystryktu Galicja]]. Od lipca 1944 do 16 sierpnia 1945 ponownie okupowane przez Armię Czerwoną.
| |||