Siemion Kriwoszein: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: kategoria Żołnierze Armii Czerwonej – uczestnicy walk na froncie wschodnim w II wojnie światowej została przeniesiona do Radzieccy żołnierze II wojny światowej
poprawka edytorska
Linia 37:
Jego oddziały w Brześciu nad Bugiem wzięły do niewoli 1030 polskich oficerów, 1220 podoficerów i 34 tys. szeregowych żołnierzy. Na dworzec kolejowy w Brześciu w bałaganie odwrotu ku bezpiecznym granicom przybyło kilkadziesiąt polskich transportów wojskowych z żołnierzami i sprzętem. Wysiadali z wagonów wprost w sowieckie ręce jeszcze 25 września 1939.
 
Po wprowadzeniu w 1940 w Armii Czerwonej rang generalskich zweryfikowany jako [[Generał#Stopnie generalskie w innych armiach|generał-major]]. Po ataku Niemiec na ZSRR walczył z wojskami niemieckimi na [[V|Froncie Centralnym]]. Uczestnik [[Bitwa na Łuku Kurskim|bitwy pancernej na Łuku Kurskim]]. W latach 1944–1945 dowodził [[1 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)|1 Krasnogradzkim Korpusem Zmechanizowanym]], m.in. w [[Operacja berlińska|operacji berlińskiej]], za udział w której otrzymał tytuł „Bohatera Związku Radzieckiego”. W latach 1946–50 był naczelnikiem Katedry Taktyki [[Akademia Wojskowa im. Michaiła Frunzego|Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego]] w Moskwie. W latach 1952–53 ukończył Wyższe Kursy Akademickie w [[Wojskowa Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K.J. Woroszyłowa|Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. Klimienta Woroszyłowa]] w Moskwie.
 
Po śmierci [[Józef Stalin|Józefa Stalina]], w maju 1953 przeniesiony do rezerwy. Zmarł 16 września 1978 w Moskwie i tam został pochowany.