Neofit (Karaabow): Różnice pomiędzy wersjami

|tytuł = metropolitaMetropolita widyński

|1. funkcja = metropolitaMetropolita widyński

|1. funkcja - okres = 1914-19711914–1971

|wyznanie = [[prawosławiePrawosławie|prawosławne]]

|inkardynacja = [[Metropolia widyńska]]

W 1889 został wyświęcony na [[prezbiter|kapłana]] jako mężczyzna żonaty, jednak już dwa lata później jego małżonka zmarła. Złożył wówczas [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby mnisze]] z [[imię zakonne|imieniem]] Neofit. Następnie wyjechał do [[Rosja|Rosji]], gdzie uzyskał wykształcenie [[teologia|teologiczne]]: w 1896 ukończył seminarium duchowne w [[Petersburg]]u, zaś w 1900 -– [[Petersburska Akademia Duchowna|Petersburską Akademię Duchowną]]<ref name="bg">[http://bg-patriarshia.bg/news.php?id=39882 40 години от блажената кончина на Видинския митрополит Неофит]</ref>.

Po powrocie do Bułgarii był początkowo przez dwa lata protosynglem parafii prawosławnych w [[Sliwen]]ie, następnie od 1902- do 1905 -– w [[Widyń|Widyniu]], a od 1905- do 1906 -– protosynglem przy Świętym Synodzie [[Egzarchat Bułgarski|Egzarchatu Bułgarskiego]] w [[Sofia|Sofii]]. Brał aktywny udział w prowadzonej przez Cerkiew działalności oświatowej i dobroczynnej<ref name="bg"/>. W latach 1906-19121906–1912 był rektorem seminarium duchownego w Sofii oraz jednym z redaktorów oficjalnego organu Egzarchatu Bułgarskiego, pisma ''Cyrkowen Westnik''<ref name="bg"/>.

W 1909 przyjął [[chirotonia|chirotonię]] biskupią z tytułem biskupa welickiego, wikariusza [[metropolia sofijska|metropolii sofijskiej]]. Po pięciu latach objął katedrę [[metropolia widyńska|widyńską]]. Od 1921 był także członkiem Świętego Synodu Egzarchatu Bułgarskiego, zaś w latach 1930-19441930–1944 przewodniczył jego pracom. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] występował w obronie Żydów bułgarskich<ref name="bg"/>. Urząd metropolity widyńskiego sprawował do śmierci<ref name="bg"/>.

|lata = 1914 -– 1971