Henryk III Walezy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
|||
Linia 106:
24 sierpnia, o trzeciej rano dzwony Paryża dały sygnał do uderzenia na protestantów. Napastnicy w pierwszej kolejności zaatakowali dom admirała Coligny'ego i skupionej wokół niego po oberżach szlachty hugenockiej, później zajęli się łupieniem domostw mieszczańskich. Pozwoliło to sporej części szlachty uciec z Paryża. Tłumy zbrojnych paryżan otoczyły również Luwr. Królowa była zmuszona wydać chroniących się w murach zamku protestantów, ocaliła tylko zięcia i księcia Kondeusza, za cenę ich przejścia na katolicyzm. Henryk próbował na czele ośmiuset kawalerzystów i tysiąca piechurów pilnować porządku. Żołnierze jednak przyłączyli się do rabunku. Udało mu się ocalić jedynie marszałka de Cossé. Nad ranem powrócił do pałacu i zasiadł do pisania listów do gubernatorów i generalnych namiestników prowincji, nakazując nie zmieniać niczego w obowiązującym edykcie tolerancyjnym. Cztery dni później król zmienił jego polecenia nakazując dokonanie rzezi na prowincji. W wyniku rzezi zginęło co najmniej trzy tysiące hugenotów w Paryżu i kilkanaście na prowincji{{R|Grzybowski73}}.
=== Oblężenie La Rochelle ===
Po nocy świętego Bartłomieja królowa odzyskała pełnię władzy. Karol IX przestał się buntować, Gwizjusze stali się jej stronnikami. Przy pomocy swych włoskich współpracowników królowa przygotowała nowy edykt wyznaniowy znoszący wolność kultu publicznego i ograniczający go do domów szlachty, nakładający na protestantów kary pieniężne i konfiskaty oraz nakazujący poddanie miast hugenockich gubernatorom królewskim. La Rochelle zamknęła swe bramy. Za jej przykładem poszły miasta langwedockie. Nienawiść króla do Henryka doszła do szczytu. Aby rozdzielić zwaśnionych braci królowa wysłała Henryka przeciw La Rochelle. W listopadzie 1572 zamknął się pierścień wokół hugenockiej stolicy. Henryk organizował zaopatrzenie i nowe zaciągi nad Loarą. W lutym przybył pod roszelską twierdzę i rozpoczęło się oblężenie{{R|Grzybowski76}}.
Prace oblężnicze powoli postępowały naprzód, choć oblężeni zadawali armii królewskie dotkliwe straty. Flocie królewskiej udało się zablokować twierdzę od strony morza i rozproszyć idącą jej z odsieczą pomoc angielską. W miarę postępów oblężenia Henryk zaczął coraz silniej dążyć do pokoju. Pod murami La Rochelle doszła go wiadomość, że został wybrany królem Polski, co artyleria królewska uczciła salwą. 12 czerwca miał miejsce ostatni szturm, obliczony na zmęczenie oblężonych. 18 czerwca został podpisany pokój. Król rezygnował z wprowadzenia garnizonów do miast protestanckich, nakazał jednak dopuszczenie w nich kultu katolickiego, protestancki mógł być praktykowany prywatnie. La Rochelle zgodziła się przyjąć garnizon królewski. Zakończyła się czwarta wojna religijna{{R|Grzybowski81}}.
== Król polski ==
Linia 303 ⟶ 308:
<ref name="Grzybowski50"> {{odn|Grzybowski|1980|s=50-55|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski55"> {{odn|Grzybowski|1980|s=55-60|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski63"> {{odn|Grzybowski|1980|s=63-65|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski65"> {{odn|Grzybowski|1980|s=65-68|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski68"> {{odn|Grzybowski|1980|s=68-70|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski70"> {{odn|Grzybowski|1980|s=70-73|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski73"> {{odn|Grzybowski|1980|s=73-76|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski76"> {{odn|Grzybowski|1980|s=76-81|ref=nie}}</ref>
<ref name="Grzybowski81"> {{odn|Grzybowski|1980|s=81-85|ref=nie}}</ref>
}}
| |||