Osławiona: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawki stylistyczne
m →‎Fabuła: drobne stylistyczne
Linia 36:
== Fabuła ==
[[Plik:Notorious Trailer - At the Horseracing track.jpg|mały|left|Cary Grant i Ingrid Bergman w scenie na torze wyścigowym]]
Film rozpoczyna się [[Ujęcie (film)|ujęciem]] grupy reporterów i fotografów stojących przed drzwiami Sądu Dystryktu Południowego stanu [[Floryda]] w [[Miami]]. Na sali odbywa się rozprawa Johna Hubermana (Fred Nurney), który zostaje uznany winnym [[Zdrada stanu|zdrady stanu]] i wyrokiem sądu skazany na dwadzieścia lat pozbawienia wolności. Po zakończeniu z sali sądowej wychodzi córka Hubermana, Alicia ([[Ingrid Bergman]]), którą otaczają dziennikarze, pytając o jej ojca. Dwaj mężczyźni stojący na korytarzu sądowym obserwują dziewczynę. Jeden z nich udaje się przed dom, w którym odbywa się przyjęcie. Alicia serwuje na nim drinki. Wśród gości jest tajemniczy mężczyzna, siedzący plecami do [[Kamera filmowa|kamery]]. Obserwując nieznajomego, dziewczyna, po spożyciu alkoholu, prosi wszystkich aby już poszli. Następnie, będąc w stanie upojenia alkoholowego, siedzi przy stoliku z mężczyzną, zapraszając go na piknik. Obydwoje wychodzą z domu. Alicia prowadzi samochód. Wkrótce zatrzymuje ich policjant na motocyklu ([[Garry Owen (aktor)|Garry Owen]]). Współpasażer Alicii okazuje funkcjonariuszowi dokument tożsamości, po czym policjant salutuje mu, przeprasza i odjeżdża. Zdenerwowana Huberman podejrzewa, że mężczyzna, który przedstawia się jej jako Devlin ([[Cary Grant]]), jest policjantem. Po krótkiej szarpaninie ten [[Spoliczkowanie|uderza ją w twarz]] i siada za kierownicą samochodu. Następnego ranka Alicia budzi się w łóżku. Devlin oferuje jej pracę, polegającą na [[Przenikanie|infiltracji]] kilku niemieckich dygnitarzy, działających w [[Rio de Janeiro]] w Brazylii, którzy opłacali jej ojca. Dziewczyna początkowo odmawia, twierdząc, że nie interesuje jej [[patriotyzm]]. Devlin uświadamia Huberman, że jej dom był na podsłuchu przez ostatnie trzy miesiące. Puszcza nagranie, na którym Alicia odmawia współpracy z ojcem, ponieważ „kocha ten kraj”. Po kilkupewnych wątpliwościach, Alicia ostatecznie zgadza się na udział w niebezpiecznym zadaniu{{odn|Sloan|1995|s=208–209}}.
 
Podczas lotu samolotem do Rio de Janeiro, Devlin rozmawia ze swoim szefem Paulem Prescottem ([[Louis Calhern]]), po czym informuje Huberman o śmierci jej ojca, który popełnił samobójstwo w celi więziennej, poprzezzażywszy zażycie truciznytruciznę. W następnej [[Scena (film)|scenie]] obydwoje siedzą w kawiarni, gdzie Alice początkowo komplementuje swoją trzeźwość, lecz Devlin pozostaje oschły w stosunku do dziewczyny. Spacerując wzgórzem, dziewczyna drwi z mężczyzny, mówiąc, że boi się on miłości. Devlin chwyta ją w ramiona i całuje. Tymczasem kapitan Prescott odbywa naradę ze współpracownikami w swoim burze, zapewniając ich, że Alicia jest idealną osobą do wykonania zadania, a Devlin nie wie o prawdziwym charakterze misji. Mężczyzna przywozi Huberman do jej apartamentu. W pokoju dochodzi do kolejnego pocałunku, przerywanego rozmową o kolacji i telefonicznym połączeniem z hotelem w [[Paryż]]u. Alicia wyznaje Devlinowi, że ich znajomość jest „dziwnym rodzajem miłości”, ponieważ on jej nie kocha. Mężczyzna twierdzi, że „czyny mówią lepiej niż słowa”. Następnie zostaje on wezwany do biura Prescotta. Gdy dowiaduje się o prawdziwym charakterze misji, zaniepokojony uważa, że Huberman nie podoła zadaniu. Jego przełożeni uświadamiają go, że Alicia została wybrana dlatego, ponieważ zna Sebastiana Alexandra ([[Claude Rains]]), który kiedyś się w niej kochał. Gdy Devlin wraca do apartamentu, Alicia przygotowuje kurczaka na kolacje. Mężczyzna pyta ją o człowieka nazwiskiem Sebastian. Alicia przyznaje, że był on przyjacielem jej ojca. Zamyślony pozostawia jej wybór, oczekując jednak jasnej odpowiedzi. Rozgoryczona brakiem czułości, wiary i wsparcia, dziewczyna zgadza się kontynuować misję{{odn|Sloan|1995|s=209}}.
[[Plik:Bergman Notorious Publicity Photo.jpg|mały|Ingrid Bergman w roli Alicii Huberman]]
Jadąc samochodem następnego dnia, omawiają wspólnie strategię spotkania z Sebastianem. W trakcie przejażdżki konnej, Devlin i Huberman zauważają Sebastiana, lecz ten w pierwszej chwili nie rozpoznaje dziewczyny. Devlin aranżuje drugą szansę, płosząc konia na którym siedzi Alicia. Na pomoc rusza jej Sebastian. Obydwoje spotykają się później w eleganckim salonie, gdzie piją [[Martini (napój)|martini]]. Sebastian komplementuje dziewczynę, z kolei ona wyznaje mu, że czuje się z nim jak w domu. Gdy Huberman przygotowuje się na wieczorną kolację w swoim apartamencie, Prescott instruuje ją jak zachowywać się na przyjęciu u Sebastiana. Alicia udaje się limuzyną do rezydencji mężczyzny, znajdującej się nad wybrzeżem. Służący Sebastiana ([[Alexis Minotis]]) zaprowadza dziewczynę do biblioteki, gdzie spotyka matkę mężczyzny ([[Leopoldine Konstantin]]). Kobieta jest zdumiona faktem, że Huberman nie uczestniczyła w procesie swojego ojca, lecz Alicia odpowiada, że sobie tego nie życzył. Następnie dziewczyna zostaje przedstawiona najbliższym współpracownikom Sebastiana, po czym zasiada przy stole. Jest świadkiem sceny, gdzie jeden z nich, Emil Hupka (Eberhard Krumschmidt), pokazuje nerwowo na butelkę z winem, lecz gospodarz chwyta go za dłoń i odchodzą. Gdy mężczyźni odbywają naradę, dochodzą do wniosku, że to niebezpieczny błąd, który mógł kosztować zbyt wiele. Decydują, że Hupka musi zostać zamordowany. Następnego dnia Sebastian wraz z matką udają się na tor wyścigowy. Mężczyzna ma żal do kobiety, uważając, że jest zbyt oschła w stosunku do Huberman. W międzyczasie Devlin odnajduje w tłumie dziewczynę, która przekazuje mu szczegóły na temat nowo poznanych przyjaciół Sebastiana. Alicia po raz kolejny zarzuca mu brak czułości i wiary, lecz mężczyzna pozostaje niewzruszony. Wkrótce dołącza do nich Sebastian. Devlin żegna się i odchodzi. Sebastian przyznaje, że obserwował ich i doszedł do wniosku, że Huberman jest zakochana w Devlinie, lecz ona temu stanowczo zaprzecza{{odn|Sloan|1995|s=209–210}}.