Andrzej Gurdak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 32:
== Służba Wojskowa ==
W 1932 roku Zarządzeniem Prezydenta Rzeczpospolitej mianowany na stopień podporucznika w korpusie oficerów piechoty (1).W tym samym roku Zarządzeniem Ministra Spraw Wojskowych wcielony do 80 Pułku Piechoty 20 Dywizji Piechoty(2).Pułt ten stacjonował w Słonimiu i Baranowiczach.<br>
W 1939 roku pełnił funkcję dowódcy 2 kompanii Karabinów Maszynowych 2 Batalionu. W Kampanii Wrześniowej wraz z 80 PP przeszedł szlak walk, poczynając od obrony Mławy, aby pod koniec września znaleźć się w ramach 178 PP piechoty 50 Dywizji „Brzoza” Samodzielnej Grupy Operacyjnej „POLESIE Gen. F.Kleeberga, gdzie walczył jako dowódca pododdziału ciężkich karabinów maszynowych (pod Kockiem i Wolą Gułowską). <br>
Wzięty do niewoli 6 października 1939 roku po kapitulacji Samodzielnej Grupy Operacyjnej „POLESIE”(3). Po ucieczce z niewoli uczestniczył czynnie w ruchu oporu w ramach Placówki Nowa Dęba „Bułka” Podokręgu Rzeszowskiego pod pseudonimem „Szary” (do 1944 r.). <br>
W latach 1944-45 służył w 14 Pułku Piechoty 6 Dywizji I Armii Wojska Polskiego, gdzie pełnił funkcję dowódcy zwiadu, a następnie oficera łącznikowego ze sztabem 6 DP. Wraz z 14 Pułkiem Piechoty przeszedł szlak bojowy od Warszawy poprzez Wał Pomorski, Kołobrzeg, forsowanie Odry aż po Łabę.
== Posiadane odznaczenia ==
Andrzej Gurdak medale i odznaczenia otrzymywał od końca lat 1960-tych, kiedy to wstąpił do ZBOWiD-u
| |||