Anderson Cooper: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m w plWiki nie kategoryzujemy ze względu na orientację seksualną - patrz Dyskusja kategorii:Osoby LGBT
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne poprawki
Linia 8:
|miejsce śmierci =
|zawód = [[dziennikarz]], [[autor]]
|narodowość = [[Amerykanie|Amerykanin]]
|Alma Mater = [[Uniwersytet Yale|Yale University]]
|wzrost = 1,78 m<ref>{{Cytuj | url=http://www.imdb.com/name/nm0177846/ | tytuł=Anderson Cooper - IMDb<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.imdb.com | data dostępu=2017-11-21}}</ref>
|rodzice = [[Gloria Vanderbilt]], [[Wyatt Emory Cooper]]
|partner = [[Benjamin Maisani]]
Linia 17:
|www =
}}
'''Anderson Hays Cooper''' (ur. [[3 czerwca]] [[1967]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – amerykański dziennikarz, autor i osobowość telewizyjna, prowadzący program informacyjny ''[[Anderson Cooper 360°]]'' w [[CNN]], a także dorocznych ''[[CNN Heroes|CNN Heroes: An All-Star Tribute]]'' oraz ''[[New Year'sYear’s Eve Live]]''.
 
== Życiorys ==
Linia 23:
Urodził się 3 czerwca 1967 roku w Nowym Jorku, jako najmłodszy syn pisarza Wyatta Emory'ego Coopera oraz artystki, projektantki, pisarki i spadkobierczyni rodzinnej fortuny [[Gloria Vanderbilt|Glorii Vanderbilt]]. Jest prapraprawnukiem [[Cornelius Vanderbilt|Corneliusa Vanderbilta]], który był potentatem w transporcie morskim i kolejowym.
 
Doświadczenia Coopera z mediami rozpoczęły się wcześnie. Gdy był dzieckiem, jego zdjęcia, autorstwa [[Diane Arbus]], ukazały się w magazynie ''[[Harper'sHarper’s Bazaar]]''<ref name=artsjournal>[http://web.archive.org/web/20050305113707/http://www.artsjournal.com/man/archives20050301.shtml#97980 MODERN ART NOTES: Name That Baby]</ref>. W wieku trzech lat, wraz z matką, był gościem programu ''[[The Tonight Show]]''<ref name=times1970>''[[The New York Times]]'', 17 września 1970, str. 95.</ref>.
 
Przez trzy lata (w wieku 10-13 lat) był modelem [[Ford Models]] i brał udział w pokazach [[Ralph Lauren|Ralpha Laurena]], [[Calvin Klein|Calvina Kleina]] oray [[Macy's]]<ref name="Van Meter" />.
 
Jego ojciec doświadczył serii ataków serca i zmarł 5 stycznia 1978 roku podczas operacji na otwartym sercu. Cooper wielokrotnie powtarzał po jego śmierci o więzi, jaka ich łączyła oraz o dużych podobieństwach między nimi<ref name="Van Meter">[http://nymag.com/nymetro/news/features/14301/ Van Meter, Jonathan, "Unanchored," ''New York'']</ref>. Starszy brat Coopera, Carter Vanderbilt, popełnił samobójstwo 22 lipca 1988 roku, zeskakując na oczach matki z tarasu ich apartamentu położonego na 14. piętrze jednego z nowojorskich wieżowców. Gloria Vanderbilt napisała o śmierci syna w książce ''A Mother'sMother’s Story'', w której wyraziła przekonanie, że samobójstwo spowodowane było psychozą wynikającą z alergii na lek przeciw astmie, [[salbutamol]]. Anderson wymienia śmierć brata jako jedną z przyczyn wzrostu zainteresowania dziennikarstwem<ref name="Van Meter"/>.
 
Podczas drugiego semestru nauki w Dalton School, w wieku 17 lat, wyjechał do [[Afryka Południowa|Afryki Południowej]]. Zachorował tam na malarię i był hospitalizowany w kenijskim szpitalu<ref name="Bronson" />.
 
W 1985 roku Cooper ukończył Dalton School i kontynuował swoją edukację na [[Uniwersytet Yale|Yale University]], gdzie studiował politologię i stosunki międzynarodowe.
 
Podczas nauki w college'ucollege’u spędził dwa okresy letnie pracując w [[CentralCentralna IntelligenceAgencja AgencyWywiadowcza]]. Mimo że Cooper nie posiadał formalnego wykształcenia dziennikarskiego, wolał poświęcić się karierze w mediach, niż pozostać w agencji po ukończeniu szkoły.<ref name=radaronline>[http://www.radaronline.com/exclusives/2006/09/anderson-coopers-cia-secret.php Anderson Cooper's CIA secret]</ref><ref name="Hirschman">[http://www.mediabistro.com/articles/cache/a1582.asp So what do you do, Anderson Cooper?]</ref>
 
Po pierwszych doświadczeniach korespondencyjnych na początku lat 90. zrobił sobie przerwę od pracy i zamieszkał na rok w [[Wietnam]]ie, gdzie studiował język wietnamski na University of Hanoi<ref name="CNN bio">[http://www.cnn.com/CNN/anchors_reporters/cooper.anderson.html Anchors & Reporters: Anderson Cooper]</ref>. Opowiadając o swoim pobycie w Wietnamie w programie ''Students & Leaders'' Cooper przyznał, że od tamtego czasu zapomniał większości rzeczy, których się tam nauczył, w tym tego, jak posługiwać się językiem wietnamskim.
Linia 42:
Po ukończeniu Yale University Cooper bezskutecznie próbował znaleźć angaż w [[American Broadcasting Company|ABC]]. Po tym niepowodzeniu postanowił wybrobić sobie fałszywą legitymację prasową. W międzyczasie podjął pracę w małej agencji informacyjnej Channel One, produkującej programy informacyjne dla dzieci i młodzieży.<ref>[http://www.mediabistro.com/articles/cache/a1582.asp mediabistro.com: Articles: So What Do You Do, Anderson Cooper?]</ref> Cooper wyjechał na własny koszt do Mjanmy i wykorzystując legitymację spotkał się ze studentami przeciwstawiającymi się birmańskiemu rządowi<ref name="Hirschman"/>. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych sprzedał swoje segmenty informacyjne Channel One.
 
Po nakręceniu wszystkich materiałów w Birmie Cooper przeprowadził się na rok do Wietnamu, gdzie studiował tamtejszy język na University of Hanoi. Channel One umożliwił mu zabranie ze sobą kamery Hi-8, dzięki której zaczął filmować życie i kulturę wietnamską, a gotowe reportaże były emitowane na antenie stacji. Ostatecznie powrócił jednak do pracy korespondenta wojennego, odwiedzając m.in.: [[Somalia|Somalię]], [[Bośnia i Hercegowina|Bośnię]] i [[Rwanda|Rwandę]]. Wytłumaczył później, że wpływ na wybór tych miejsc miała śmierć jego brata: "Jedyną„Jedyną rzeczą, którą naprawdę wiedziałem było to, że cierpiałem i potrzebowałem jechać gdzieś, gdzie ból wokół był taki sam, jaki czułem wewnątrz siebie." Przyznał również, że podczas tego okresu stał się "zafascynowany„zafascynowany konfliktem"konfliktem”. W wyniku tego Cooper stawał się coraz bardziej odporny na przemoc, a horror [[Ludobójstwo w Rwandzie|ludobójstwa w Rwandzie]] stał się "błahostką"„błahostką”: "Miałem„Miałem zobaczyć kilkanaście ciał i pomyślałem: jest ich kilkanaście, nie jest tak źle."<ref name="Bronson">"Anderson„Anderson Cooper's Private War"War” Po Bronson; ''Men's Journal'', marzec 2007</ref> Jednakże jego podjeście zmieniło jedno wydarzenie<ref name="Bronson" />:
 
{{cytat|Na poboczu drogi [Cooper] podszedł do pięciu ciał, które leżały pod gołym niebem od kliku dni. Skóra dłoni kobiety schodziła jak rękawiczka. Wyrażając fascynację Cooper wyjął aparat i, po zbliżeniu, zrobił zdjęcie do swojego prywatnego albumu. Gdy to robił, ktoś inny zrobił zdjęcie jemu. Później ta osoba pokazała Cooperowi fotografię, mówiąc «Musisz spojrzeć na to, co robiłeś.» Anderson wytłumaczył: «Właśnie wtedy zdałem sobie sprawę, że muszę przestać, (...) muszę nakręcić reportaż z jakiegoś stanowego jarmarku, konkursu piękności albo czekogolwiek, żeby przypomnieć sobie o niektórych perspektywach.»}}
Linia 51:
{{Cytat|Podczas ostateniego roku w ABC prawocałem nocami w programie informacyjnym, a dniami w ''20/20''. Spałem dwu- lub czterogodzinnymi zmianami. Byłem naprawdę zmęczony i chciałem zmiany. Chciałem oczyścić moją głowę i odpocząć trochę od wiadomości. Interesowałem się programami reality - i to ''było'' interesujące.}}
 
Cooper występował w roli gościnnego prowadzącego talk -show ''[[Live with Regis and Kelly]]'' w 2007 roku, kiedy [[Regis Philbin]] przeszedł operację serca.
 
==== CNN ====
[[Plik:ACooper.jpg|mały|Cooper podczas marszu przeciw przemocy, który odbył się 11 stycznia 2007 roku w Nowym Orleanie]]
Cooper opuścił ''The Mole'' po zakończeniu drugiej serii i powrócił w 2001 roku do prezentowania wiadomości w [[CNN]], komentując to: "Dwie„Dwie serie były dla mnie wystarczające, wydarzył się również 9/11 i uznałem, że muszę wrócić do wiadomości."<ref name="Hirschman"/> Jego pierwszym stanowiskiem w CNN było współprowadzenie z [[Paula Zahn|Paulą Zahn]] porannego programu ''[[American Morning]]''. W 2002 roku stał się [[prime time]]'owym prowadzącym w weekendy. Od tego czasu prowadzi doroczny ''[[New Year'sYear’s Eve Live]]'' transmitowany na żywo z [[Times Square]]. 8 września 2003 roku premierę miał jego własny program ''[[Anderson Cooper 360°]]''.
 
Cooper w 2005 roku relacjonował wiele ważnych wydarzeń, w tym tsunami na [[Sri Lanka|Sri Lance]], cedrową rewolucję w [[Liban]]ie, śmierć Jana Pawła II oraz królewski ślub Księciaksięcia Karola i [[Kamila (księżna Kornwalii)|Camilli Parker Bowles]].
 
Podczas sprawozdania CNN na temat skutków Huraganu Katrina Cooper skonfrontował się z [[Mary Landrieu]], [[Trent Lott|Trentem Lottem]] i [[Jesse Jackson|Jesse'emJesse’em Jacksonem]] na temat ich postrzegania reakcji rządu. Przyznał on później w wywiadzie z magazynem ''[[New York (magazyn)|New York]]'': "Tak„Tak, wolałbym nie być tak emocjonalny i nie smucić się, ale jest to ciężkie, gdy jesteś otoczony przez dzielnych ludzi, którzy cierpią i są w potrzebie."<ref name="Van Meter" />
 
W sierpniu 2005 roku zdawał relację z żywieniowego kryzysu w Nigrze. We wrześniu format programu ''[[NewsNight with Aaron Brown|NewsNight]]'' został zmieniony z 60 do 120 minut, by rozwinąć temat sezonu huraganowego. Cooper stał się czasowo współprowadzącym, jednak jeszcze tego samego miesiąca prezydent CNN, [[Jonathan Klein]], ogłosił, że pozostanie on w programie na stałe i określił Andersona mianem "dziennikarza„dziennikarza przyszłości."<ref>[http://www.nytimes.com/2005/09/12/arts/television/12coop.html?ex=1284177600&en=7760c7061425d10a&ei=5090&partner=rssuserland&emc=rss Jensen, Elizabeth, "An anchor who reports disaster news with a heart on his sleeve", ''The New York Times''].</ref> Spowodowane to było znacznym wzrostem oglądalności wydań ''NewsNight'' z Andersonem<ref>[http://www.nytimes.com/2005/11/03/business/media/03fcnn.html?ex=1288674000&en=b527c6dd4e966bc9&ei=5090&partner=rssuserland&emc=rss Carter, Bill, "CNN ousts evening anchor and embraces rising star", ''The New York Times'']</ref>. 2 listopada Klein ogłosił zmiany programowe stacji. ''360°'' Coopera został przedłużony do 2 godzin i przeniesiony na godz. 22:00, o której był dotychczas nadawany ''NewsNight''. Aaron Brown opuścił CNN po wymianie zdań z Kleinem, tłumacząc, że nie pozostawiono mu możliwości prowadzenia programów.<ref>[http://www.nytimes.com/2005/11/02/business/media/02cnd-cnn.html?ex=1288587600&en=d8eb4f8cf2480e11&ei=5088&partner=rssnyt&emc=rss Carter, Bill, "CNN ousts Aaron Brown and gives slot to Anderson Cooper", ''The New York Times'']</ref>
 
Na początku 2007 roku Cooper podpisał wieloletni kontrakt z CNN, który pozwolił mu na dalszy wkład w program ''[[60 Minutes]]'', a także zwiększył jego roczne wynagrodzenie dwukrotnie, z 2 do 4 milionów dolarów.<ref>[http://www.broadcastingcable.com/article/CA6408610.html?title=Article&spacedesc=news "Exclusive: Anderson Cooper Signs New Multiyear Deal with CNN," ''Broadcasting & Cable'']</ref> W październiku zrealizował wraz z [[Sanjay Gupta|Sanjayem Guptą]] i [[Jeff Corwin|Jeffem Corwinem]] dokument ''[[Planet in Peril]]'', który wyemitowany został na antenach CNN oraz [[Animal Planet]]. W 2008 roku, wraz z Guptą i [[Lisa Lang|Lisą Lang]] z National Geographic Explorer stworzyli w 2008 roku jego sequel, ''Planet in Peril: Battle Lines''. W 2007 roku zaczął również prowadzić program ''[[CNN Heroes|CNN Heroes: An All-Star Tribute]]'', w którym przedstawiane są niezwykłe osiągnięcia zwykłych ludzi.
Linia 68:
 
== Twórczość ==
W maju 2006 roku Cooper opublikował pamiętnik, ''Dispatches from the Edge'', opisujący jego życie i pracę na Sri Lance oraz w Afryce, Iraku i Luizjanie. Część dochodu ze sprzedaży książki przekazana została na cele charytatywne<ref name=AskMen>[http://www.askmen.com/specials/2006_top_49/anderson-cooper-41.html 41. Anderson Cooper]</ref>. 18 czerwca ''Dispatches from the Edge'' zajęła 1. miejsce na liście bestsellerów ''[[The New York Times|New York Times]]a''<ref name=topbook>[http://www.nydailynews.com/news/gossip/story/427186p-360294c.html Side Dish]</ref>.
 
Cooper jest również autorem wielu artykułów, które publikowane były w różnych magazynach, w tym w ''[[Detalis]]''<ref name=details>[http://www.iwantmedia.com/people/people54.html Anderson Cooper: 'I Didn't Go to Anchor School']</ref>.
 
== Życie prywatne ==
Cooper ma dwóch braci przyrodnich, Leopolda Stanislausa "Stana"„Stana” Stokowskiego (ur. 1950) oraz Christophera Stokowskiego (ur. 1952), z wcześniejszego małżeństwa matki z [[Leopold Stokowski|Leopoldem Stokowskim]], dyrygentem polskiego pochodzenia<ref>[http://www.people.com/people/archive/article/0,,20141166,00.html "Living with Loss"] Kim Hubbard, ''People''</ref>.
 
Anderson nigdy się nie ożenił i unika rozmów o życiu prywatnym, argumentując to chęcią ochrony swojej neutralności jako dziennikarz. Jego postawa kontrastuje z postępowaniem matki, która spędziła życie w świetle tabloidów i publikowała pamiętniki na temat powiązań ze sławami. Cooper postanowił, że "nie„nie powtórzy tej strategii"strategii”<ref>[http://out.com/detail.asp?id=22392 '' The Glass Closet: We all know which stars are inside the glass closet, so why won't they come out?''] Michael Musto, ''Out'', maj 2007.</ref><ref name=gloriacbsnews>[http://www.cbsnews.com/news/gloria-vanderbilts-many-loves/ Gloria Vanderbilt's Many Loves: Heiress Discusses The Romances And Tragedies Of Her Life]</ref><ref>[http://www.pobronson.com/blog/labels/Anderson%20Cooper.html ''Anderson Cooper's Private War''] Po Bronson; 12 lutego 2007, ''Social Studies''</ref>.
 
Niezależne media informowały, że Cooper jest [[gej]]em<ref>[http://www.villagevoice.com/nyclife/0512,webmusto,62236,15.htmlDid I Ruin My Chances With Anderson Cooper?]</ref><ref>[http://web.archive.org/web/20070625014905/http://www.washblade.com/2003/11-7/news/national/debate.cfm Presidential debate for youth includes gay issues ]</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=QdbO_TeKIekC Gossip from Across the Pond: Articles Published in the United Kingdom's Gay and Lesbian Humanist, 1996-2005]</ref><ref>[http://www.radaronline.com/exclusives/2007/04/anderson-coopers-gay-timeline.php Anderson Cooper's Gay Timeline]</ref><ref>[http://news.independent.co.uk/world/americas/article2432454.ece Pink List: Out in the USA: Film star Jodie Foster and TV presenter Anderson Cooper have made unsought appearances on a US version of the 'IoS' Pink List]</ref>. Kolumnista magazynu ''Out'' Josh Kilmer-Purcell stwierdził, że w latach 90. w [[American Broadcasting Company|ABC]] "powszechną„powszechną wiedzą było to, że Anderson jest gejem"gejem”<ref>[http://www.popnography.com/2007/02/how_many_times_.html ''How many times can one guy get outed?'']</ref>. W roku 2007 ta sama gazeta umieściła go na 2. miejscu (wyprzedził go [[David Geffen]]) listy najbardziej wpływowych homoseksualistów w Stanach Zjednoczonych<ref name=outmagtop100>[http://www.out.com/detail.asp?id=22394 The Most Powerful Gay Men and Women in America]</ref>. Zapytany o swoją orientację, Cooper powiedział: "Rozumiem„Rozumiem, dlaczego ludzie mogą się tym interesować. Ale ja po prostu nie mówię o swoim życiu prywatnym. To decyzja, którą podjąłem dawno temu, jeszcze zanim pomyślałem, że kogokolwiek będzie ono interesować. Bycie reporterem zobowiązuje do bycia obserwatorem i wymaga zdolności do adaptacji z każdą grupą, w której się przebywa i nie chcę zrobić niczego, co mogłoby temu zagrozić"zagrozić”<ref name="Van Meter"/>. Mimo to wyjawił on jednak, że chciałby mieć rodzinę i dzieci<ref name=autonazwa1>[http://thefreakspeakers.blogspot.com/2007/02/anderson-coopers-private-war.html ''Anderson Cooper's Private War''] Po Bronson; ''Men's Journal''</ref>.
 
2 lipca 2012 roku na portalu [[The Daily Beast]] opublikowany został mail do [[Andrew Sullivan]]a, w którym Cooper potwierdził, że jest gejem, wyjaśniając przy tym przyczyny tak długiego milczenia w tej kwestii<ref>[http://andrewsullivan.thedailybeast.com/2012/07/anderson-cooper-the-fact-is-im-gay.html ''Anderson Cooper: "The Fact Is, I'm Gay."'', The Daily Beast, 2 lipca 2012]</ref>. W marcu 2018 roku potwierdził informację o rozstaniu z partnerem, Benjaminem Maisanim.
Linia 83:
== Nagrody ==
* National Headliners Award (2005) za relacje o tsunami na Sri Lance<ref name=natheadawards>[http://www.nationalheadlinerawards.com/Winners2005Broadcast.html 2005 National Headliner Award Winners: Broadcast television networks, cable networks, and syndicators]</ref>
* [[Nagroda Emmy|Emmy]] za wkład w relacje ABC z pogrzebu Księżnej Diany oraz kolejna Emmy za materiały o kryzysie w Nigrze<ref name=emmy2>[http://www.emmyonline.org/emmy/docu_27th_winners_b.html 27th Annual News & Documentary Emmy Awards]</ref>
* Silver Plaque na Chicago International Film Festival za raporty z [[Sarajewo|Sarajewa]]
* Bronze Telly za relacje o kryzysie w [[Somalia|Somalii]]