Magisterium Kościoła: Różnice pomiędzy wersjami

 

Według Kościoła posługa nauczania wykonywana jest przez biskupa [[Rzym]]u na zasadzie [[Prymat Świętego Piotra|prymatu]] należnego następcy [[św. Piotr]]a oraz przez biskupów, którzy jako następcy [[apostoł]]ów zobowiązani są wypełniać polecenie [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]]: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody... Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem" (Mt 28,19-20). Jezus obiecał św. Piotrowi i apostołom, a tym samym i ich następcom, że pozostanie z nimi do końca świata i że ześle im Ducha Świętego, żeby nauczał ich wszelkiej prawdy i przypomniał im wszystko, co usłyszeli od niego (por. J 14,26). Dzięki temu papież i biskupi w jedności, jako Kościół nauczający, twierdzą, że nie mogą się mylić co do prawd wiary i moralności. W szczególności [[dogmat o nieomylności papieża|nie myli się papież]], gdy uroczyście ''[[ex cathedra]]'' określa jakiś dogmat wiary lub prawdę moralną. Zostało to zdefiniowane w czasie [[Sobór watykański I|Soboru Watykańskiego I]]. Na mocy tej zasady, np. papież [[Pius XII]] określił w 1950 roku [[dogmat]] o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Zgodnie z tą doktryną nie mylą się również wszyscy biskupi, gdy razem z papieżem na [[Sobór powszechny|soborze powszechnym]] ogłaszają uroczystą definicję dogmatyczną lub podają orzeczenie definitywne oraz gdy rozproszeni w świecie, ale zachowując więzy komunii między sobą i z Następcą Piotra jednomyślnie zgadzają się na jakieś zdanie jako mające być definitywnie uznane przez wiernych.