W latach 1995–1999 odbył szkolenia w zakresie audytu wewnętrznego systemu zapewnienia jakości, uzyskując certyfikaty [[Polskie Centrum Badań i Certyfikacji S.A.|Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji]].
W 1968 roku został zatrudniony w [[Unimor|Gdańskich Zakładach Elektronicznych Unimor]] na stanowisku konstruktora. W latach 1971–1977 pracował w [[Radmor|Zakładach Radiowych Radmor]] gdzie był kierownikiem pracowni, 1977–1984 w Instytucie Łączności w Gdańsku gdzie był kierownikiem Wydziału Konstrukcyjno-Warsztatowego.
W 1980 roku stał na czele Komisji Zakładowej „[[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Solidarności]]” w Oddziale Instytutu Łączności, współtworzył Ogólnopolską Komisję Koordynacyjną Instytutu Łączności w Warszawie. W 1981 został delegatem na I zjazd Solidarności Regionu Gdańskiego, następnie członkiem Zarządu Regionu Gdańskiego. W 1989 kierował Komisją Programową i pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Gdańskiego [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitetu Obywatelskiego]]. W 1990 był Przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji do spraw Weryfikacji Pracowników Milicji i Służby Bezpieczeństwa.
W wyniku wyborów samorządowych z 1990 roku został radnym Gdańska. 5 czerwca, podczas uroczystej sesji inauguracyjnej nowych władz Gdańska w Ratuszu Głównego Miasta, wybrano go na przewodniczącego rady miasta, 11 grudnia 1990 złożył rezygnację. 14 czerwca 1991 roku objął stanowisko prezydenta Miasta Gdańska, pełniąc funkcje do 7 lipca 1994<ref name=":0">{{Cytuj stronę|url=http://www.trojmiasto.pl/wiadomosci/Jamroz-idzie-do-wiezienia-n16384.html|tytuł=''Jamroż idzie do więzienia''|data=30 czerwca 2005|data dostępu=|opublikowany=www.trojmiasto.pl}}</ref>.
W latach 1994–1998 był dyrektorem naczelnym, dyrektorem produkcji i dyrektorem do spraw rozwoju firmy NORD. W 2008 przeszedł na emeryturę.
