Kościół Polskokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
→Kościół Polskokatolicki w RP: źródła/przypisy |
||
Linia 124:
=== Kościół Polskokatolicki w RP ===
Kościół Polskokatolicki wszedł po 1989 w nową rzeczywistość polityczną i społeczną. Żadnej z działających wówczas wspólnot nie ominęły problemy finansowe, majątkowe i przekształceniowe. Wytykani przez społeczeństwo polskie polskokatolicy, jako wierni komunistycznemu aparatowi, mieli nadzieje na powrót do jedności z [[Polski Narodowy Kościół Katolicki|PNKK]] i na odcięcie się od niechlubnej przeszłości. W tym kierunku próbował iść Pierwszy biskup Kościoła: Tadeusz Ryszard Majewski, jednak nie podjęto żadnych konkretnych kroków ku jedności z PNKK i zawiązania porozumienia z [[Kościół łaciński|Kościołem rzymskokatolickim]]. W dniu 14 października 1994 na posiedzeniu [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu RP]], odczytano pierwszy projekt ''Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w RP''<ref>{{Dziennik Ustaw|2014|1599}}</ref>, uchwalony 23 sierpnia 1995 roku.
27 czerwca 1995 na kolejnym synodzie Kościoła Polskokatolickiego w Jabłonnie na zwierzchnika wspólnoty wybrano bp prof. dr hab. Wiktora Wysoczańskiego. Jego [[ingres]] odbył się w grudniu 1996 w Warszawie. Nowego zwierzchnika nie zaakceptowała część duchownych i wiernych, związana z poprzednim zwierzchnikiem Kościoła Polskokatolickiego – biskupem Tadeuszem Ryszardem Majewskim. Wśród nich znalazł się ks. [[Tomasz Rybka]] (proboszcz [[Parafia Dobrego Pasterza w Warszawie|parafii Dobrego Pasterza w Warszawie-Henrykowie]]), który rozpoczął w mediach oraz wśród duchowieństwa kampanię na rzecz unieważnienia decyzji demokratycznego Synodu Kościoła. Rozmowy między stronami nie przyniosły żadnego oczekiwanego rezultatu, wręcz przeciwnie ich przeciąganie prowokowało telewizję i prasę do nagłaśniania problemów Kościoła. W 2003 Rada Kościoła Polskokatolickiego w RP jednogłośnie zdecydowała o skreśleniu ks. Tomasza Rybki i jego ojca ks. Jerzego Rybki (oficjalnym powodem tej decyzji była nieprawość i nieumiejętność dostosowania się do zasad panujących w Kościele Polskokatolickim w RP) z listy duchownych i zniesieniu związanej z nimi parafii Dobrego Pasterza w Warszawie, mimo to nadal podawali się oni za jej duszpasterzy, czego w świetle obowiązującego Prawa Kościelnego czynić nie mogli. Od tej chwili ks. Tomasz Rybka wielokrotnie starał się również o włączenie Parafii Dobrego Pasterza pod jurysdykcję [[Polski Narodowy Kościół Katolicki|Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego]], ale wtedy zwierzchnik Kościoła bp [[Robert Nemkovich|Robert M. Nemkovich]] nie planował tworzenia jakiejkolwiek misji Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego na terenie Polski. 6 października 2006 wspólnota kierowana przez Tomasza Rybkę została zarejestrowana w [[Kościoły i inne związki wyznaniowe w Polsce|rejestrze Kościołów i związków wyznaniowych]] [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji|MSWiA]] pod nazwą [[Polski Narodowy Katolicki Kościół w RP]]. Na początku PNKK sprzeciwił się jednoznacznie używaniu nazwy, która sugeruje jakiekolwiek związki opisywanej wspólnoty z ich Kościołem, mimo to w Polskim Narodowym Kościele Katolickim w USA i Kanadzie istniała licząca się grupa duchownych (min. ks. bp Antoni Rysz) wspierająca tę diasporę. 5 maja 2009 biskup [[Sylwester Bigaj]] otrzymał pełnomocnictwo Rady Głównej Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w USA i Kanadzie do reprezentowania tego Kościoła w sporze administracyjnym toczącym się pomiędzy [[Polski Narodowy Katolicki Kościół w RP|Polskim Narodowym Katolickim Kościołem w RP]], a Kościołem Polskokatolickim w RP.
| |||