Duchowieństwo: Różnice pomiędzy wersjami

Jako stan społeczny (a więc w innym sensie) duchowieństwo wyodrębniło się w Polsce w XIII wieku, kiedy arcybiskup [[Henryk Kietlicz]] uzyskał od książąt piastowskich [[przywilej]]e: [[Przywilej borzykowski|borzykowski]] (1210) i wolborski (1215), nadające immunitety sądowy i podatkowy [[Dobra martwej ręki|dobrom kościelnym]]. Tym samym Kościół katolicki w Polsce wyodrębnił się spod władzy książąt, zwolniony z podatków na rzecz państwa i poddany wyłącznie własnym sądom kościelnym.

W średniowieczu duchowieństwo miało największy bezpośredni wpływ na ludność, a pośredni poprzez [[papież]]a i [[biskup]]ów na króla. Przykładem może być pełnienie przez [[prymas]]a urzędu [[Interrex (Polska)|interrexa]].