Sam Bowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 58:
W 2012 roku Bowie przyznał, że podczas badań przed draftem zataił przed lekarzami informację o chronicznych bólach, jakie odczuwał w nogach<ref name="espn"/>. Tłumaczył, że chciał za wszelką cenę dostać się do ligi i wspomóc finansowo rodzinę. Nieświadome kłopotów zawodnika kierownictwo Trail Blazers, którzy mieli już w składzie nabytego rok wcześniej [[Clyde Drexler|Clyde'a Drexlera]] i potrzebowali dobrego środkowego, postawiło na Bowiego (wybrany jako pierwszy [[Hakeem Olajuwon]] już nie był dostępny), a nie na grającego na podobnej pozycji co Drexler Jordana<ref name="espn"/><ref name="draft"/>.
 
Jak się okazało, stan zdrowia środkowego miał ogromny wpływ na jego karierę, która nie potoczyła się tak, jak sugerowała to jego gra w [[National Collegiate Athletic Association|NCAA]]. Podczas 11 latsezonów w NBA kilkakrotnie doznawał złamań obu nóg oraz innych pomniejszych kontuzji. W pierwszych 5 latachsezonach z Trail Blazers opuścił 65% meczów zespołu, m.in.w tym cały sezon 1987/88. W 1989 odszedł do [[Brooklyn Nets|New Jersey Nets]], gdzie spędził 4 sezony, grając średnio 70 meczów w każdym. Dwa ostatnie sezony swojej kariery spędził w [[Los Angeles Lakers]], gdzie także prześladowały go kontuzje. W sumie opuścił w karierze 405 z 945 meczów rozegranych przez jego drużyny (w tym 14 z 43 w play-offach)<ref name="basketref">{{cytuj stronę|url = http://www.basketball-reference.com/players/b/bowiesa01.html|tytuł = Sam Bowie|opublikowany=basketball-reference.com|język =en|data dostępu =25 grudnia 2012}}</ref> .
 
Urazy i przerwy w grze spowodowały, że nie odniósł spektakularnych sukcesów w NBA. Rozegrał 511 meczów w sezonach regularnych, zdobywając w nich średnio 10,9 punktu, oraz miałmając 7,5 zbiórki orazi 1,8 bloku. W 29 występach w play-offach zdobywał średnio 5,7 punktu, oraz miał 5,5 zbiórki i 1,4 bloku. Żadna z jego ekip nie potrafiła przebrnąć przez półfinał konferencji. Po sezonie 1984/85 został wybrany do pierwszego zespołu debiutantów ligi (76 meczów, 10,0 pkt., 8,6 zb., 2,7 bl.)<ref name="basketref"/>.
 
W 1995 roku, gdy już podjął decyzję o zaprzestaniu grania, próbowali zakontraktować go późniejsi mistrzowie NBA, Chicago Bulls. Mimo namów [[Phil Jackson|Phila Jacksona]] oraz przedsezonowych treningów z [[Michael Jordan|Michaelem Jordanem]], Bowie nie zdecydował się na kontynuowanie kariery<ref name="espn"/>.