Otolit: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzup. |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) etymologia |
||
Linia 1:
[[Plik:STS-65 fig6.png|220px|right|thumb|]]
'''Otolit''', '''statolit''', '''kamyczek błędnikowy, statokonium''' ([[gr.]] ''ὠτο'' 'ucho', ''στατός'' 'trwały, stały, nieruchomy', ''λῐ́θος'' 'kamień') – występujący u niektórych [[Kręgowce|kręgowców]] i [[Bezkręgowce|bezkręgowców]] element [[receptor]]ów grawitacyjnych{{r|Nielsen}}, zwykle w postaci grudki fosforanu lub [[węglan wapnia|węglanu wapnia]], wchodzący w skład [[narząd]]u zmysłu [[słuch]]u i [[Zmysł równowagi|zmysłu równowagi]] ([[narząd otolitowy]]). U bezkręgowców (nazywany statolitem) znajduje się wewnątrz [[statocysta|statocysty]], na włoskach czuciowych. Najbardziej wykształcone otolity mają ryby [[promieniopłetwe]]{{r|PWN2008}}.
Otolit uciska włoski czuciowe innych komórek, rejestrujące kierunek oddziaływania siły ciężkości{{r|BlaszakT1}}. W efekcie tego komórki wysyłają odpowiednią informację do ośrodkowego układu nerwowego{{r|Nielsen}} i zwierzę zachowuje orientację przestrzenną – wie, w jakim znajduje się położeniu względem otoczenia, co umożliwia mu zachowanie lub zmianę pozycji.
| |||