Kŭmsan sa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia klasztoru: poprawa linków
→‎Historia klasztoru: lit., poprawa linków
Linia 46:
W czasie japońskiej inwazji na Koreę, klasztor ten służył jako miejsce ćwiczeń dla tysiąca mnichów buddyjskich broniących kraju pod wodzą mistrza [[sŏn]] [[Noemuk]]a. W czasie drugiej militarnej kampanii japońskiej klasztor został prawie całkowicie spalony. Odbudowano go w roku 1635.
 
Gdy w XVII w. na skutek 300-letniego prześladownia buddyzmu przez konfucjańską dynastię panującą w Korei mnisi stali się najniższą warstwą społeczną, buddyzm przetrwał tylko w odległych klasztorach. Wielką rolę odegrał właśnie ten klasztor. Około 1725 r. mistrz [[sŏn]] [[Hwansŏng Chian]] (1644-1729) rozpoczął w nim serię spotkań poświęconych propagowaniu [[Dharma|Dharmy]] i zgromadził ok. 1400 uczestników. Został więc skazany na zesłanie na wyspę Cheju, gdzie zmarł tydzień później. Stela mu poświęcona znajduje się w klasztorze [[Taehung sa|Taehung]]. Jego następcą został [[Hamwol HaewŏnHaewon]] (1691-1770)<ref>Chris Verebes. "Empty House. Zen Masters and Temples of Korea", str. 207</ref>.
 
Głównym budynkiem klasztoru jest Hala Buddy Maitrei, która liczy sobie ponad 20 m wysokości. Jest to jedyny stary, 3-kondygnacyjny drewniany budynek w Korei<ref>Skarb Narodowy nr 62</ref>. Każda kondygnacja nosi inną nazwę: parter – Sala Wielkiego Współczucia; 1 piętro – Sala zgromadzeń Smoczego Kwiatu; 2 piętro – Sala Maitrei. Posąg Maitrei ma 11,82 m wysokości; jest wzorowany na dawnych posągach z okresu [[Silla|Silli]], pochodzi jednak z XX wieku. Po obu jego stronach stoją stare figury towarzyszące wysokości 8,79 m.