Brunszwik: Różnice pomiędzy wersjami

W XV wieku Brunszwik otrzymał status [[wolne miasta Rzeszy|wolnego miasta Rzeszy]], a książęta założyli rezydencję w pobliskim [[Wolfenbüttel]]. Nauki [[Marcin Luter|Lutra]] przyczyniły się do postępu reformacji, za którą miasto opowiedziało się w roku 1528. W 1671 nastąpiłoBrunszwik zdobyciezostał miastazdobyty przez księcia [[Rudolf August, książę Brunszwiku-Wolfenbüttel|Rudolfa Augusta]]. Rada miejska podlegała książęcej komisji, a majątki i broń mieszczan zostały odebrane na rzecz księstwa. Siedziba książąt została przeniesiona z Wolfenbüttel do Brunszwiku przez [[Karol I (książę Brunszwiku)|Karola I]]. Za jego księstwa poprawiła się sytuacja ekonomiczna, powstały manufaktury, gdzie wyrabiano fajans i porcelanę. W XVIII wieku stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym i naukowym. W 1745 roku założono ''Collegium Carolinum'' (zalążek dzisiejszej [[Uniwersytet Techniczny w Brunszwiku|Politechniki Brunszwickiej]]).

Na początku XIX wieku dokonano zmian w systemie obronnym miasta, zniwelowano wały, na miejscu ich miejscu - wzdłuż rzeki [[Oker (rzeka)|Oker]] - powstały promenady, zaś na rogatkach przy drogach wylotowych powstały klasycystyczne wartownie. W latach 1809-1813 Brunszwik należał do [[Królestwo Westfalii|Królestwa Westfalii]]. W 1838 powstała pierwsza linia kolejowa łącząca Brunszwik z [[Wolfenbüttel]]. Druga połowa XIX wieku to okres wzmożonej industrializacji – rozwinął się przede wszystkim przemysł maszynowy i spożywczy (konserwowy i cukrowy). W 1890 liczba mieszkańców miasta przekroczyła 100 tysięcy. Do 1918 roku był stolicą [[Księstwo Brunszwiku|Księstwa Brunszwiku]], a następnie przywrócono mu status wolnego miasta. Rozwinął się przemysł samochodowy, zbrojeniowy, powstała fabryka instrumentów muzycznych. Miasto doznało poważnych zniszczeń podczas nalotów wojsk brytyjskich i amerykańskich w październiku 1944. W mieście pracowały tysiące robotników przymusowych. W latach 1943-1945 zmarło przynajmniej 360 [[Zakłady dla dzieci robotnic zagranicznych w III Rzeszy|dzieci odebranych robotnicom]], na przykład w ''Entbindungsheim für Ostarbeiterinnen''. Gruntowna odbudowa miasta trwała długo. Historyczne centrum otrzymało nowoczesną zabudowę, rekonstrukcja części historycznej ograniczyła się do terenów dawnych pięciu osad.

** [[Zamek Dankwarderode]] – historyczna rezydencja [[Henryk Lew|Henryka Lwa]], budowla w stylu romańskim. Obecny kształt zawdzięcza gruntownej rekonstrukcji w 1870 po licznych zniszczeniach i przebudowach. Jest siedzibą średniowiecznych zbiorów [[Herzog Anton Ulrich-Museum]] (cenne dzieła rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego). Przy głównym wejściu znajduje się drewniana budka ''Spitzwegeck'' (''Antiquariat Scholz Buchhandlung'') z XX wieku.

** [[Katedra w Brunszwiku|katedra pw. Świętych Błażeja, Jana Chrzciciela i Tomasza Becketta]] – [[sztuka romańska|romańska]] z XII wieku, rozbudowana w XV wieku. Cenny wystrój wnętrza tworzą dzieła romańskiej rzeźby – [[Krucyfiks Imervarda]], brązowy [[Świecznik siedmioramienny (Brunszwik)|świecznik siedmioramienny]] i [[Ołtarz Najświętszej Marii Panny (Brunszwik)|stół ołtarzowy]]. Pośrodku nawy monumentalny wczesnogotycki nagrobek tumbowy Henryka Lwa i jego żony [[Matylda Plantagenet|Matyldy Plantagenet]] z rzeźbami zmarłych na płycie wierzchniej. Z katedrą i jej fundatorem związane są także cenne dzieła sztuki obecnie rozproszone na świecie, między innymi [[Skarbiec Welfów]] oraz [[Ewangeliarz Henryka Lwa]]. Ściany i sklepienia zdobi cenna późnoromańska polichromia z cyklami figuralnymi m.in. życia patronów katedry; ponadto liczne figury gotyckie i renesansowe epitafia.

** [[Ratusz Starego Miasta w Brunszwiku|ratusz]] – gotycki, z XIV wieku, z bogatą dekoracją rzeźbiarską, w tym cyklem figur władców niemieckich z ich małżonkami (od [[Henryk I Ptasznik|Henryka I]] do [[Otton I Dziecię|Ottona]], księcia [[Brunszwik-Lüneburg|Brunszwiku-Lüneburga]]); obecnie oddział miejskiego muzeum (''Städtisches Museum'') z cennymi zbiorami średniowiecznego rzemiosła artystycznego

** fontanna Maryi (''Marienbrunnen'') – z 1408, wykonana z brązu w formie piętrowej struktury zwieńczonej wieżą z figurą Maryi. Płaskorzeźbione misy posiadają reliefy z wizerunkami świętych.

** kościół Świętego Andrzeja ''(St. Andreas)'' – znany od 1160, obecny gotycki z XIV wieku. Uwagę zwraca dwuwieżowy [[westwerk]] z bogato dekorowanym [[maswerk]]owym oknem dzwonnicy oraz wieża południowa o wysokości 93 m (niegdyś była wyższa – 122 m).