Albert Finney: Różnice pomiędzy wersjami

Jego kinowym debiutem była rola Micka Rice’a w dramacie [[Tony Richardson|Tony’ego Richardsona]] ''Music-hall'' (''The Entertainer''). Potem zagrał przełomową rolę cynicznego robotnika w ekranowym manifeście „młodych gniewnych” [[Karel Reisz|Karela Reisza]] ''[[Z soboty na niedzielę]]'' (''Saturday Night and Sunday Morning'', 1960). W ekranizacji klasycznej powieści [[Henry Fielding|Henry’ego Fieldinga]] – komedii przygodowej ''[[Przygody Toma Jonesa]]'' (''Tom Jones'', 1963), w reżyserii [[Tony Richardson|Tony’ego Richardsona]], wystąpił w roli tytułowego bon-vivanta i awanturnika. Kreacja ta przyniosła mu pierwszą nominację do [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]] oraz [[Puchar Volpiego|Puchar Volpiego dla najlepszego aktora]] na [[MFF w Wenecji]]. Był faworytem [[David Lean|Davina Leana]] do tytułowej roli w superprodukcji ''[[Lawrence z Arabii (film)|Lawrence z Arabii]]'' (1962), lecz jednak odrzucił propozycję, a rolę zagrał [[Peter O’Toole]].

Po wystepiewystępie w komediodramacie romantycznym [[Stanley Donen|Stanleya Donnena]] ''[[Dwoje na drodze]]'' (''Two for the Road'', 1967) u boku [[Audrey Hepburn]], zadebiutował po drugiej stronie kamery komediodramatem ''Charlie Bubbles'' (1967)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.tcm.com/tcmdb/person/62063%7C9139/Albert-Finney/|tytuł=Albert Finney|opublikowany=TCM Movie Database|język=en|data dostępu=2016-05-10}}</ref>, gdzie debiutowała [[Liza Minelli]]. Kreacja detektywa Herculesa Poirota w filmie [[Sidney Lumet|Sidneya Lumeta]] ''[[Morderstwo w Orient Expressie (film 1974)|Morderstwo w Orient Ekspresie]]'' (''Murder on the Orient Express'', 1974) przyniosła kolejną nominację do [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]]. JakoZa Sirrolę w dramacie [[Peter Yates|Petera Yatesa]] ''[[Garderobiany (film)|Garderobiany]]'' (''The Dresser'', 1983) był nominowany po raz trzeci do [[NagrodaPeter AkademiiYates|Petera Filmowej|OscaraYatesa]], otrzymał [[Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora,|Srebrnego wNiedźwiedzia ramachdla festiwalunajlepszego filmowegoaktora]] na [[34. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie|34. MFF w Berlinie]] i był po raz trzeci nominowany do [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]].

W 1957 poślubił aktorkę Jane Wenham, z którą mamiał syna Simona (ur. 16 września 1958 w Londynie). Jednak 14 grudnia 1961 doszło do rozwodu. 7 sierpnia 1970 ożenił się z francuską aktorką [[Anouk Aimée]], lecz w 1978 rozwódłpara rozwiodła się<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.filmreference.com/film/2/Albert-Finney.html|tytuł=Albert Finney Biography (1936-)|opublikowany=Film Reference|język=en|data dostępu=2016-05-10}}</ref>. W 2006 roku poślubił Pene Delmage.