|
== Życiorys ==
Urodziła się 26 kwietnia 1876 r. w wiosce Puthenchira w stanie [[Kerala]] w [[Indie|Indiach]] w zamożnej rodzinie katolickiej ([[Syromalabarski Kościół katolicki|kościoła Syromalabarskiego]]). Była trzecim z pięciorga dzieci. Na chrzcie św. otrzymała imię Teresa ku czci [[Teresa z Ávili|św. Teresy z Avili]]. W wieku 10 lat poświęciła się całkowicie Jezusowi składając [[Śluby zakonne|ślub czystości]]. Kiedy miała 12 lat, zmarła jej matka. Przestała wówczas chodzić do szkoły. Pociągało ją życie ukryte, wypełnione modlitwą. W 1891 uciekła z domu, by prowadzić życie [[Eremita|pustelnicze]] i oddawać się praktykom pokutnym. Po powrocie do rodzinnej wioski wraz z kilkoma przyjaciółkami pomagała [[Bieda|ubogim]] i [[Chory|chorym]]. Pielęgnowała [[Trąd|trędowatych]] i chorych na [[Ospa wietrzna|ospę]]. Z wielką troską dbała o wystrój miejscowego [[Kościół parafialny|kościoła parafialnego]].
Od 1904 roku gdy ukazała się jej [[Matka Boża]], zaczęła używać imienia Maria. Wcześnie otrzymała dary przeżyć [[Mistycyzm|mistycznych]] i [[Stygmat (religia)|stygmatów]], które ukrywała. Życie jej nie było wolne od ciężkich pokus. Spotkały ją również przykrości i upokorzenia ze strony władz kościelnych. Otrzymała m.in. zakaz codziennego przyjmowania [[Eucharystia (sakrament)|komunii św.]] i wielokrotnie była poddawana [[Egzorcyzm|egzorcyzmom]].
Idąc za radą miejscowego biskupa M. J. Menachery, postanowiła wstąpić do zakonu[[zakon]]u [[Karmelitanki|karmelitanek bosych]]. Czuła jednak, że jej droga jest inna. Po dwumiesięcznym pobycie w Karmelu zamieszkała w domu modlitwy, który biskup pozwolił jej założyć. Wraz z trzema towarzyszkami prowadziła życie wypełnione medytacją i pokutą. Ta niezwykła wspólnota łączyła życie kontemplacyjne z posługą charytatywną. W ten sposób powstało Zgromadzenie Świętej Rodziny, zatwierdzone kanonicznie już w 1914 r. Jego przełożoną generalną została Maria Teresa, a funkcję kapelana objął jej kierownik duchowy o. [[Joseph Vithayathil]], uważany też za współzałożyciela zgromadzenia.
Jako mistrzyni nowicjatu, Maria Teresa osobiście czuwała nad formacją sióstr w duchu pierwotnego charyzmatu. Zgromadzenie opiekowało się chorymi i umierającymi, odwiedzało ubogie rodziny, zajmowało się także wychowaniem dziewcząt w zakładanych przez siebie szkołach i sierocińcach.
Radykalizm ewangeliczny bł. Marii Teresy, jej heroiczną posługę bliźnim, posłuszeństwo władzy kościelnej i świadectwo pokornej miłości bez granic porównuje się dziś często do życia i działalności [[Matka Teresa z Kalkuty|Matki Teresy z Kalkuty]]. PodobniePrzez całe życie wiele cierpiała duchowo i fizycznie oraz podobnie jak ona drobna i niepozorna, promieniowała wielką energią duchową, którą czerpała z intensywnego życia modlitwy i całkowitego zawierzenia [[Opatrzność|Opatrzności Bożej]].
PrzezZmarła całew życieopinii wiele cierpiała duchowo i fizycznie. Zmarłaświętości 8 czerwca 1926 r. Założone przez nią zgromadzenie liczyło wtedy 55 sióstr. Dzisiaj należy do niego ponad 1 600 sióstr posługujących najuboższym nie tylko w Indiach, ale także we Włoszech, w Niemczech i Ghanie.
Zmarła w opinii świętości.
== Procesy wyniesienia na ołtarze ==
| 