Bitwa pod Montereau: Różnice pomiędzy wersjami

W pobliżu miejscowości [[Montereau-Fault-Yonne]] [[awangarda (wojsko)|awangarda]] armii [[I Cesarstwo Francuskie|francuskiej]] [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]], dowodzona przez [[Étienne Maurice Gérard|Gérarda]], pokonała straż tylną armii [[Cesarstwo Austrii|austriackioaustriacko]]-[[Wirtembergia|wirtemberskiej]] feldmarszałka [[Karl Philipp Schwarzenberg|Schwarzenberga]]. Klęska straży tylnej, na której czele stał król Wirtembergii [[Fryderyk I Wirtemberski|Fryderyk I]], spowodowała, że armia Schwarzenberga w popłochu wycofała się na wschód.

Po pełnej sukcesów [[Kampania sześciodniowa|sześciodniowej kampanii]] ([[1010–14 lutego|10]]-[[14 lutego]] [[1814]]), w której rozbite zostały idące na [[Paryż]] wojska sprzymierzonych, Napoleon [[15 lutego]] przerwał działania przeciwko pruskiej armii [[Gebhard Leberecht von Blücher|Blüchera]] i zwrócił się na południe w stronę [[Sekwana|Sekwany]], którą przekroczyła w okolicy [[Troyes]] główna armia austriacka (''[[Armia Czeska]]'') dowodzona przez [[Karl Philipp Schwarzenberg|Schwarzenberga]], zagrażając francuskiej stolicy od południowego wschodu. Napoleon skoncentrował [[17 lutego]] swoje siły (około 50 000 żołnierzy)<ref name="MEW1" /> pod [[Guignes]] i uderzył od frontu na armię Schwarneberga, pokonując [[bitwa pod Mormant|pod Mormant]] [[Imperium Rosyjskie|rosyjsko]]-[[Wirtembergia|wirtemberską]] straż przednią ''Armii Czeskiej'', przy czym niektóre oddziały francuskie, by dotrzeć na miejsce bitwy, musiały w ciągu 36 godzin pokonać odległość około 100 km.