Salwator (Kraków): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: Int. Gram. Skladnia
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m →‎Historia: drobne redakcyjne
Linia 20:
Znacznie później miała istnieć tu osada z pogańską świątynią. Czasy te przypomina nazwa jednej z bardziej malowniczych ulic dzisiejszego Salwatora – [[Gontyna]]. Według niektórych badaczy, istniejący tutaj [[kościół Najświętszego Salwatora w Krakowie|kościół Najświętszego Salwatora]] miał być również jedną z pierwszych świątyń chrześcijańskich na terenie Polski.
 
W tym czasie [[Zwierzyniec (dzielnica Krakowa)|Zwierzyniec]], podkrakowska wieś, należał do książąt rezydujących na [[Wawel]]u. Od II połowy XII wieku jej właścicielem były siostry katolickiego zakonu kontemplacyjnego – Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów., Zwanezwane [[Norbertanki|norbertankami]], zakonnicami św. Norberta, a przez krakowski lud również Pannami Zwierzynieckimi. Założyły one tam szkołę i szpital, dbały o gospodarczy rozwój osady. Były właścicielkami [[Zwierzyniec (dzielnica Krakowa)|Zwierzyńca]] aż do 1910 r. W tym czasie, z inicjatywy ówczesnego prezydenta Krakowa [[Juliusz Leo|Juliusza Lea]], wieś została włączona do Krakowa.
 
W latach 1866—1867 armia austriacka zbudowała na wzgórzu jeden z obiektów Twierdzy Kraków – szaniec FS-30, podzielony następnie na dwa mniejsze. W początkach XX wieku, po likwidacji szańców, Towarzystwo Urzędników postanowiło wybudować osiedle willowe. Rozpisano konkurs na zagospodarowanie wzgórza –zwycięzcą (w 1909) został [[Tadeusz Niedzielski]]. Do realizacji skierowano jednak projekt [[Roman Bandurski|Romana Bandurskiego]], który zaprojektował także kilka willi.