Różaniec: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 55049551 autorstwa PadreOMI (dyskusja) Jak długa musiałaby byc sekcja "linki zewnętrzne" w tym arcie, gdyby miała ona zawierać linki do każdej strony w każdym katolickim portalu o różańcu! Nie widzę, co to ma wnosić do artykułu?
Znacznik: Anulowanie edycji
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 56:
 
== Modlitwy: ''Zdrowaś'', ''Ojcze nasz'' ==
Modlitwy używane w Różańcu (oprócz dodanej w średniowieczu części 'Święta MaryjiMaryjo Matko Boża...') są modlitwami [[Biblia|biblijnymi]], ponieważ są zdaniami wyjętymi z [[Ewangelia|Ewangelii]]: ''[[Zdrowaś Maryjo|Zdrowaś]]'' – [[Ewangelia Łukasza|Łk]] 1,28, 45; ''[[Ojcze nasz]]'' – [[Ewangelia Mateusza|Mt]] 6, 9-13; Łk 11, 2-4. Dlatego ''Zdrowaś'' jest uważana przez katolików jako najważniejsza modlitwa po ''Ojcze nasz''. ''Zdrowaś'' jest nawet [[Chronologia|chronologicznie]] wcześniejsza od ''Ojcze nasz'', bo powstała jeszcze przed narodzeniem [[Jezus Chrystus|Jezusa]], który później nauczył [[Apostoł]]ów modlitwy ''Ojcze nasz''. Słowa pozdrowienia [[Archanioł Gabriel|Anioła Pańskiego]], którymi rozpoczyna się modlitwa ''Zdrowaś'', tak podziałały na [[Matka Boża|Maryję]], że zgodziła się przyjąć ulegle wolę [[Bóg Ojciec|Boga Ojca]]. W Biblii natomiast nie jest ona nazwana modlitwą, jest tylko powtórzeniem ewangelicznego pozdrowienia Gabriela i Elżbiety. W XIII wieku zaczęto dodawać do dwóch fraz biblijnych imię Jezus – w ten sposób imię Jezusa stało się centrum modlitwy. To Jej przyzwolenie odmieniło losy całego stworzenia, kiedy Przedwieczne Słowo Ciałem się stało za sprawą [[Duch Święty|Ducha Świętego]] i w dzieje świata materialnego wszedł [[Wcielenie|wcielony]] [[Syn Boży]]. [[Jan Paweł II]] w ślad za [[Paweł VI|Pawłem VI]] przypomniał, że modlitwa w trakcie Różańca, oprócz wypowiadanych formuł, powinna zawierać element refleksji i kontemplacji:
{{Cytat|Różaniec, właśnie wychodząc z doświadczenia Maryi, jest modlitwą wyraźnie kontemplacyjną. Pozbawiony tego wymiaru, okazałby się wyzuty ze swej natury, jak podkreślał Paweł VI: « Jeśli brak kontemplacji, różaniec upodabnia się do ciała bez duszy i zachodzi niebezpieczeństwo, że odmawianie stanie się bezmyślnym powtarzaniem formuł, oraz że będzie w sprzeczności z upomnieniem Chrystusa, który powiedział: ''Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani'' (Mt 6, 7). Różaniec bowiem z natury swej wymaga odmawiania w rytmie spokojnej modlitwy i powolnej refleksji, by przez to modlący się łatwiej oddał się kontemplacji tajemnic życia Chrystusa, rozważanych jakby sercem Tej, która ze wszystkich była najbliższa Panu, i by otwarte zostały niezgłębione tych tajemnic bogactwa» (List apostolski ''[[Rosarium Virginis Mariae]]'', 12)<ref name=ROS/><ref>Paweł VI, Adhort. apost. ''Marialis cultus'' (2 lutego 1974), 47: AAS (1974), 156</ref>.}}