Antonio Ferrero: Różnice pomiędzy wersjami

|kościół tytularny = San[[Bazylika św. Witalisa w Rzymie|S. Vitale]]

Urodził się w Savonie{{r|hierarchy}}. Początkowo był giermkiem [[Girolamo Basso della Rovere]], a za pontyfikatu [[Juliusz II|Juliusza II]] został [[protonotariusz apostolski|protonotariuszem apostolskim]]{{r|FIU}}. 8 stycznia 1504 roku został wybrany [[biskup]]em [[Noli]], a 9 kwietnia przyjął [[sakra|sakrę]]{{r|hierarchy}}. W sierpniu tego samego roku został przeniesiony do diecezji [[Gubbio]]{{r|hierarchy}}. Został też [[Teolog Domu Papieskiego|teologiem Domu Papieskiego]] i [[Prefektura Domu Papieskiego|prefektem Pałacu Apostolskiego]]. 1 grudnia 1505 roku został kreowany [[Stopnie kardynalskie#Kardynałowie prezbiterzy|kardynałem prezbiterem]] i otrzymał [[kościół tytularny]] San[[Bazylika św. Witalisa w Rzymie|S. Vitale]]{{r|hierarchy}}. Rok później został mianowany [[legat papieski|legatem]] i biskupem [[Perugia|Perugii]], a w 1507 – legatem w [[Bolonia|Bolonii]]{{r|FIU}}. Okres jego sprawowania władzy opisywany jest jako tyrania, w czasie której dokonano kilku egzekucji i wymuszeń na ilość trzydziestu tysięcy dukatów{{r|FIU}}. Ferrero planował także zamach na papieża, jednak [[Juliusz II]] wezwał go do Rzymu, pozbawił godności i uwięził w [[Zamek Świętego Anioła|Zamku Świętego Anioła]]{{r|FIU}}. Ostatecznie kardynał został obłożony grzywną w wysokości dwudziestu tysięcy skudów i osadzony pod strażą w zakonie św. Onufrego na [[Janikulum]]{{r|FIU}}. Zmarł 23 lipca 1508 roku w Rzymie, najprawdopodobniej w wyniku otrucia{{r|FIU}}.