Krystyna Szostek-Radkowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kategorie od odznaczeń i baretki |
drobne techniczne |
||
Linia 41:
W 1958 zdobyła medal na międzynarodowym konkursie w Tuluzie, w 1959 – najwyższą nagrodę na konkursie im. Giovanniego Battisty Viottiego w Vercelli, a w 1960 – III nagrodę na konkursie w Sofii.
Szybko zwróciła uwagę zagranicznych impresariów. Efektem był debiut w [[Opera Wiedeńska|Operze Wiedeńskiej]], gdzie wykonała z wielkim sukcesem rolę Eboli w ''Don Carlosie''. Później przez 10 lat występowała gościnnie na deskach [[Teatr Królewski La Monnaie w Brukseli|Opery Królewskiej La Monnaie w Brukseli]] (Eboli, Ortruda, Dalila, Amneris), w Opéra de Lyon (Ortruda 1976<ref>[http://data.bnf.fr/39491560/parsifal_spectacle_1977 Le Figaro, 29.6.76-14.4.77.-Lyon-Poche, 236]</ref>, Kundry 1977, Amneris 1978, Filipiewna 1984). Na scenie wschodnioberlińskiej [[Staatsoper Unter den Linden|Staatsoper]] grała Matkę Joannę w ''[[Diabły z Loudun (opera)|Diabłach z Loudun]]'', a w Moskwie ([[Teatr Bolszoj]]) w ''[[Carmen (opera)|Carmen]]''. W 1981 wystąpiła w [[Opéra Garnier|Operze Paryskiej]] w ''Balu maskowym'' w roli Ulryki wraz z [[José Carreras]]em (Gustaw III) i [[Katia Ricciarelli|Katią Ricciarelli]] (Amelia), a w Szwajcarii u [[Maurice Béjart]]a w inscenizacji opery ''[[Salome (opera)|Salome]]'' w roli Herodiady.
Występowała również na scenach operowych Madrytu, Hamburga, Düsseldorfu, Lubeki, Leningradu, Kijowa, Rygi, Budapesztu, Bukaresztu, Moskwy, Buenos Aires ([[Teatro Colón]]) i nowojorskiej [[Carnegie Hall]]. Były to wszystko występy gościnne, bowiem artystka nigdy nie rozstawała się na dłużej ze sceną [[Teatr Wielki w Warszawie|Opery Narodowej w Warszawie]], do której w 1962 roku zaangażował ją [[Bohdan Wodiczko]] i w której była solistką przez następne 40 lat.
| |||