Punkt libracyjny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Linia 1:
[[Plik:Lagrange points2.svg|thumb|300px|Rozmieszczenie punktów libracyjnych w układzie Ziemia-SłońceZiemia–Słońce]]
[[Plik:Lagrangian points equipotential.jpg|thumb|300px|Położenie punktów libracyjnych oraz potencjał ciała obracającego się razem z układem podwójnym. W punktach libracyjnych potencjał grawitacyjny osiąga [[ekstremumEkstremum funkcji|ekstrema]]]]
'''Punkt libracyjny''' ('''punkt libracji''', '''punkt Lagrange'aLagrange’a''') – miejsce w [[przestrzeń (fizyka)|przestrzeni]], w układzie dwóch ciał powiązanych [[grawitacja|grawitacją]], w którym ciało o pomijalnej masie może pozostawać w spoczynku względem ciał układu. Punkt libracyjny nazywany jest także punktem Lagrange'aLagrange’a od nazwiska jego odkrywcy [[Joseph Louis Lagrange|Josepha Lagrange'aLagrange’a]].
 
== Definicja ==
Dla każdego układu trzech ciał (dwa ciała i tzw. ciało próbne) występuje pięć takich punktów, oznaczanych na ogół od L<sub>1</sub> do L<sub>5</sub>. Punkty L<sub>1</sub>–L<sub>3</sub> znajdują się na linii przechodzącej przez ciała układu i są one niestabilne. Punkty L<sub>4</sub> i L<sub>5</sub> tworzą wraz z dwoma większymi ciałami [[trójkąt równoboczny]] i są liniowo stabilne, a dla niektórych stosunków niestabilne. Stabilność w tym przypadku oznacza, że jeżeli ciało będzie miało parametry ruchu niewiele różniące się parametrów punktu, to pozostanie w okolicy tego punktu dowolnie długo. Niestabilność oznacza, że ciało takie oddali się od punktu libracyjnego.
 
== Przykłady ==
Linia 11:
W pobliżu punktów L<sub>4</sub> i L<sub>5</sub> układu Słońce–[[Jowisz]] krążą dwie grupy tzw. [[trojańczycy|planetoid trojańskich]].
 
== Położenie punktów L<sub>1</sub>-L–L<sub>3</sub> ==
Dwa ciała o masie <math>M_1</math> i <math>M_2</math> powiązane siłami grawitacji, krążąc po orbitach kołowych, poruszają się po okręgach, których środkiem jest środek masy układu. Odległość między środkami tych ciał oznaczmy jako ''<math>d''.</math>
 
Prędkość kątową obrotu <math> \omega</math> określa wtedy wzór:
:: <math> \omega^2 = G \frac {M_1 +M_2} {d^3} ,</math>,
 
gdzie ''<math>G''</math> oznacza [[stała grawitacji|stałą grawitacji]].
 
Środek masy (obrotu) znajduje się w odległości z od ciała o <math>M_1{:}</math>:
:: <math> z = d \frac {M_2} {M_1 + M_2} .</math>
 
Układ obracających się ciał może być przyjęty za układ odniesienia dla trzeciego ciała o masie <math>m.</math> Na ciało znajdujące się w odległości <math>x</math> od ciała <math>M_1</math> działają siły ciał <math>M_1,</math>, <math>M_2</math> i siła bezwładności. Dla punktu znajdującego się między ciałami układu (L<sub>1</sub>) siły działające na to ciało równoważą się, gdy:
:: <math> \frac {G M_2 m} {(d - x)^2} + m \omega^2 (x-d\frac {M_2} {M_1 + M_2}) - \frac {G M_1 m} {x^2} = 0 ,</math>
 
Coco odpowiada:
:: <math> \frac {M_2} {(d - x)^2} + \frac {M_1 + M_2} {d^3} (x-d\frac {M_2} {M_1 + M_2}) - \frac { M_1 } {x^2} = 0 .</math>
 
Dla punktów L<sub>2</sub> i L<sub>3</sub> równanie zawiera takie same składniki, ale ze względu na zmianę zwrotów sił należy zmienić odpowiednio znaki dodawania i odejmowania.
 
Rozwiązanie analityczne równania nie jest możliwe. Przyjmując, że ciała układu znacznie różnią się masą (M<sub>2</sub><<M<sub>1</sub>), punkty L<sub>1</sub> i L<sub>2</sub> są oddalone od ciała o mniejszej masie o:<ref name=montana>{{Cytuj stronę | archiwumurl = http://web.archive.org/web/20150616082304/http://www.physics.montana.edu:80/faculty/cornish/lagrange.pdf | tytuł = The Lagrange points | nazwisko = Cornish | imię = Neil | data dostępu = 2013-08-31 | urlarchiwum = http://web.archive.org/web/20150616082304/http://www.physics.montana.edu:80/faculty/cornish/lagrange.pdf |data dostępu = 2013-08-31}}</ref>:
: <math>r \approx R \sqrt[3]{\frac{M_2}{3 M_1}}.</math>
 
Położenie punktów L<sub>1</sub> i L<sub>2</sub> w układzie:
* [[Słońce]]-[[Ziemia]]: 1 500 000 km od Ziemi,
* [[Ziemia]]-[[Księżyc]]: 60 000 km od Księżyca<ref>Zegler, Frank; Bernard Kutter (2010-09-02). [http://www.ulalaunch.com/site/docs/publications/DepotBasedTransportationArchitecture2010.pdf "Evolving„Evolving to a Depot-Based Space Transportation Architecture"Architecture”]. ''AIAA SPACE 2010 Conference & Exposition''. AIAA. p. 4. Retrieved 2011-08-30. "We„We can create an energy savings account by moving propellant to the earth-moon Lagrange points - especially L2. Located 60,000&nbsp;km beyond the moon, propellant or cargo cached at L2 is very nearly at earth escape energy. It takes only a small nudge to dislodge it from Earth'sEarth’s gravitational grasp. This has been known for decades and L2 is often called a gateway to the solar system."”.</ref>.
 
Punkt L<sub>3</sub> znajduje się za ciałem o większej masie w odległości od niego nieco większej niż odległość ciała okrążającego ciało M<sub>1</sub>:
: <math>r \approx R \left(1 + \frac 5 {12} \frac{M_2}{ M_1}\right).</math>.
 
== Położenie punktów L<sub>4</sub> i L<sub>5</sub> ==
W układzie, w którym pierwsza współrzędna określona jest przez linię przechodzącą przez oba ciała, a druga jest do niej prostopadła, położenie punktu L<sub>4</sub> określają wzory<ref name=montana />:
: <math> x = \frac R 2 \frac {M_1 - M_2} {M_1+M_2},</math>
: <math> y = {\sqrt 3} \frac R 2 .</math>
 
Jeżeli masa M<sub>2</sub> jest dużo mniejsza od M<sub>1</sub>, to punkt ten jest położony w niemal takiej samej odległości od ciała centralnego, jak ciało okrążające go i wyprzedza go na orbicie o kąt 60°.
Linia 50:
 
== Znaczenie praktyczne ==
Punkty libracyjne są wykorzystywane jako szczególnie dogodne lokalizacje instalacji kosmicznych.
 
=== W układzie Ziemia-KsiężycZiemia–Księżyc ===
Punkt L<sub>1</sub> może być cenną lokalizacją dla stacji kosmicznej z uwagi na położenie pomiędzy [[Ziemia|Ziemią]] a [[Księżyc]]em. Punkt L<sub>2</sub> jest dobrym miejscem do umieszczenia [[radioteleskop]]u, ponieważ Księżyc chroni go przed zakłóceniami radiowymi z Ziemi.
 
=== W układzie Ziemia-SłońceZiemia–Słońce ===
Punkt L<sub>1</sub> znajduje się blisko Ziemi i jest ciągle oświetlany przez Słońce. Czyni go to użytecznym do prowadzenia obserwacji Słońca lub do pozyskiwania energii słonecznej. Na orbicie w pobliżu tego punktu zostało umieszczone obserwatorium [[SOHO (sonda kosmiczna)|SOHO]]. Punkt L<sub>2</sub> znajduje się stale w [[cień#Cień całkowity i półcień|półcieniu Ziemi]], co czyni go dobrym miejscem do prowadzenia obserwacji planet zewnętrznych lub obszaru poza Układem Słonecznym. Na orbitach w pobliżu tego punktu umieszczono m.in. [[Kosmiczne Obserwatorium Herschela]] i satelitę [[Planck (misja kosmiczna)|Planck]].
 
[[FilePlik:L4 diagram.svg|thumb|300px|Punkt L4 w układzie Ziemia-KsiężycZiemia–Księżyc]]
W drugiej połowie 2009 w pobliżu punktów L<sub>4</sub> i L<sub>5</sub> przeleciały sondy [[STEREO (sondy kosmiczne)|STEREO]], których głównym zadaniem jest jednoczesne wykonywanie zdjęć z dwóch miejsc, umożliwiające tworzenie zdjęć [[Stereoskopia|stereoskopowych]] (3D){{r|nasa}}.
 
Linia 64:
 
== Zobacz też ==
* [[trojańczycy]]
* [[libracja]]
* [[księżyce Kordylewskiego]]
* [[powierzchnia Roche'alibracja]]
* [[powierzchnia Roche’a]]
* [[trojańczycy]]
 
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name=nasa>{{cytuj stronę| |url=http://www.nasa.gov/mission_pages/stereo/news/gravity_parking.html | tytuł=Join STEREO and Explore Gravitational "Parking„Parking Lots"Lots” That May Hold Secret of Moon'sMoon’s Origin | opublikowany=[[NASA]] |język = en |data dostępu=2010-03-02 | język = en}}</ref>
<ref name=jpl>{{cytuj stronę | url=http://marsrovers.jpl.nasa.gov/spotlight/20061020.html | tytuł = During Solar Conjunction, Mars Spacecraft Will Be on Autopilot | opublikowany = [[Jet Propulsion Laboratory|JPL]], NASA | język = en}}</ref>
}}