Obrona Bastogne: Różnice pomiędzy wersjami

[[24 grudnia]] minął bez obiecanej pomocy z zewnątrz i na ciężkich walkach z Niemcami. Nacierająca od strony Neufchateau 5. dywizja pancerna była już tylko 5 mil od Bastogne, ale to nie zniżało w znaczącym stopniu morale żołnierzy. Tego dnia zaś zagorzała niechęć do kadry. Wszyscy wysocy oficerowie zjedli w głównym sztabie uroczystą kolację wigilijną, podczas gdy do okopów przywieziono jedynie zamarznięte plastry indyka i zimną kawę<ref>{{Cytuj|autor = Stephen Edward Ambrose |tytuł = Obywatele w mundurach |data = 2006 |isbn = 83-89656-01-9 |inni = Janina Kumaniecka |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Magnum |s = 208 |oclc = 749890028 }}</ref>.

Dokładnie o północy w kościele St. Pierre odprawiono pasterkę. Uczestniczyli w niej prawie wszyscy żołnierze nie pełniący służby. Jak wspominają, kościół był pełen. Hełmy turlały się po podłodze, trudno było porozumieć się z miejscowymi cywilami nie znającymi angielskiego. Kapłan w kazaniu przekazał raczej treści mające podbudować wolę walki, niż przekazać radość z narodzenia Chrystusa. Potem błogosławił każdego oddzielnie i udał się do okopów, by tam wyspowiadać żołnierzy i rozdać im Komunię Świętą w przerwie pomiędzy natarciami. W okopach przez cały [[25 grudnia]] śpiewano kolędy, głównie międzynarodową ''Cichą noc''<ref>{{Cytuj|autor = Stephen Edward Ambrose |tytuł = Obywatele w mundurach |data = 2006 |isbn = 83-89656-01-9 |inni = Janina Kumaniecka |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Magnum |s = 214 |oclc = 749890028 }}</ref>.