Prawnik: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzasadniona koncepcja rozszerzenia definicji prawnika
drobne redakcyjne
Linia 3:
'''Prawnik''' – osoba pełniąca funkcję lub zawód albo posiadająca wykształcenie prawnicze. Rozumienie tego pojęcia jest niejednolite i zależy od takich czynników jak [[kultura prawna]], czas czy przyjęte teorie socjologiczne. Teorią pojęcia „prawnik” zajmuje się [[komparatystyka prawnicza]].
 
Nazwa „prawnik” wywodzi się z terminologii ''[[common law]]'', jednak znaczenie tego słowa jest odmienne w [[Prawo pozytywne|prawie stanowionym]]. Pierwotne określenie tego słowa oznacza osobę, która ukończyła studia prawnicze, nawet gdy osoba taka po ukończeniu tych studiów nie wykonuje zawodu prawniczego{{odn|Tokarczyk|2008|s=175-176}}.
W polskiej rzeczywistości prawnej za uzasadnione można uznać używanie tytułu Prawnika przez studenta, który ukończył trzeci rok (szósty semestr) jednolitych studiów magisterskich na kierunku Prawo.
 
W związku z faktem, że w Polsce nie obowiązuje pełny system boloński i nie istnieje tytuł Licencjata Nauk Prawnych jak przykładowo w Wielkiej Brytanii, za ekwiwalentne z Licencjatem Nauk Prawnych można uznać ukończenie trzeciego roku (szóstego semestru) jednolitych studiów magisterskich na kierunku Prawo. Koncepcja ta ma odzwierciedlenie w prawodawstwie, czego dowodem jest art. 13a ''Ustawy z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki'', który zrównuje studentów którzy ukończyli trzeci rok (szósty semestr) jednolitych studiów magisterskich z posiadaczami dyplomu licencjata, w kontekście uzyskania tytułu naukowego Doktora za szczególne osiągnięcia naukowe.
 
<br />
W polskiej rzeczywistości prawnej za uzasadnione można uznać używanie tytułu Prawnika przez studenta, który ukończył trzeci rok (szósty semestr) jednolitych studiów magisterskich na kierunku Prawo.
 
W związku z faktem, że w Polsce nie obowiązuje system boloński i nie istnieje tytuł Licencjata Nauk Prawnych jak przykładowo w Wielkiej Brytanii, za ekwiwalentne z Licencjatem Nauk Prawnych można uznać ukończenie trzeciego roku (szóstego semestru) jednolitych studiów magisterskich na kierunku Prawo. Koncepcja ta ma odzwierciedlenie w prawodawstwie, czego dowodem jest art. 13a ''Ustawy z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki'', który zrównuje studentów którzy ukończyli trzeci rok (szósty semestr) jednolitych studiów magisterskich z posiadaczami dyplomu licencjata, w kontekście uzyskania tytułu naukowego Doktora za szczególne osiągnięcia naukowe.
 
== Teoria pojęcia ==